Eto na ang araw ng kapistahan at lahat kami sa bahay ay
nagsimba. Katulad ng sinabi ni father, kahapon ay sa bahay lang ako at doon nag
dasal.
Wala na rin nangyari sa amin ni tiyo tisoy kagabi. Hindi
narin niya ako tinabihan dahil natatakot daw siya baka puntahan ako ulit nung
bata.
Pero hindi na nagpakita sa akin ito. Wala na din akong
nakikita, pero may mga nararamdaman akong kakaiba.
Hindi ko nalang ito pinapansin.
Nakauwi kami sa bahay sabay sabay nag agahan. Natupad nga
ang sinabi ni kapitan.
Isang oras lang ang nakalipas, tumawag siya sa labas ng
bahay at niyaya na akong mag punta sa plasa. Kung saan daw gagawin ang mga
palarong barangay at sayawan.
Wala naman daw siyang gagawin dahil naka kalat naman daw ang
mga tanod nila at mga pulis para sa mga taong manggugulo.
Pinag paalam na niya ako kay lolo at lola. Si tiyo ay nasa
likod bahay.
Ang gwapo talaga nitong si kapitan, makisig at malaki din
ang katawan. Bagay talaga sa kanya ang pagiging kapitan.
Nag lakad na kami sa plasa at halos nakatingin sila sa akin.
Binabati din nila si kapitan ng magandang umaga.
“ ang gwapo naman ng kasama ninyo kapitan ahh..”
“wow kap! Anak mo na ba iyan? Parehas na gwapo ahh”
Iyan lang ang natatandaan kong sinasabi sa amin kanina sa plasa.
Maraming palaro na ginawa. Agawang buko, palosebo, pukpok balanga at kung ano
ano pang nakakatawa at nakaka aliw na larong pang pinoy.
Natapos ang mga palabas mag tatanghali na. Balak ko na
sanang umuwi pero sinabi sa akin ni kap na sa bahay nalang daw nila ako kumain.
Nagluto daw ang kanyang kapatid at may kaunting salo salo
ang mga tanod sa bahay.
Medyo malayo layo din pala ang bahay nila kap at malayo na
ito sa bayan. Habang naglalakad kami ay nasabi ni kap na malapit lang ang bahay
nila sa talon.
Medyo natakot ako at rumehistro agad ito sa aking muka.
Pinakalma ako ni kap at sabing malabong kumuha pa ng isang buhay ang talon
dahil may nakuha na ito.
Kumalma naman ako at nag patuloy sa paglalakad. Napalingon
ako sa aking kanan ng may isang gwapong lalake na nakatingin sa akin. Ngumiti
siya at biglang umiling.
“ooh andito na pala tayo” ang biglang sabi ni kap.
Simple lang ang bahay, may naririnig akong kumakanta na
parang may videoke sa loob.
May nag hihiyawan na mga lalake na nasa tatlo ang bilang.
Pag pasok ko meron pang dalawa doon. Ang isa ay ang kanyang kapatid. Gwapo din
ito.
Pero ang nasa labas ay tila may edad na mga kasing edad ni
daddy. Mga naka uniporme ng pang tanod
ang mga lalake. Pero ang kapatid daw ni kap ay hindi tanod.
Dalawa lang daw sila dito kaya palaging naka tambay ang limang
tanod ni kap.
Mukang nagulat ang mga lalake sa labas at sabing “boss
dadalawa ba tayo ngayong taon?” medyo naguluhan ako sa sinabi ng isang tanod.
Sinapok siya ng isa at tumawa lang. “ulol.. pamangkin ni
tisoy yan ehh” ang sabi nito.
“ahhh.. ganoon ba.. hello!” ang sabi ng isang tanod.
“Uy.. halina kayo at kumain na kayo, ito naba ang sinasabi
mong pamangkin ni tisoy.. abah.. tisoy din ahh” ang sabi ng kapatid ni kap.
“oo yan si Nikko..” ang sabi ni kap.
“nikko, kapatid ko si kuya Mike” ang sabi ni Kap.
Malugod ko siyang binati at kinamusta.
Kumain narin kaming dalawa ni kap. Ang mga tanod pala niya
ay kumain na din at ngayon nagkakasiyahan nalang sila sa labas ng bahay.
Masarap ang pagkain at nagustuhan ko din ito. Gamit ang
aking cellphone, kinuhaan ko ito at nag selfie din ako.
Titignan ko na sana ang gallery ng biglang tinawag ako ni
kuya Mike at sabing “Nikko, tara samahan mo kami dito.. Tutal kumain kana rin
naman” ang sabi nito.
Pinuntahan ko sila at nasa terrace silang lahat. Ang iba ay may
hawak na beer at ang iba ay baso na parang hard ang iniinom.
“umiinom kaba?” ang tanong ni Kap..
“opo kap.. pero baka mapagalitan ako kapag na amoy ako nila
lola” ang sabi ko sa kanila.
“hindi yan.. mabilis lang tayo iinom tapos mag ikot ikot
tayo sa plasa at perya para mawala ang amoy mo. Hehehe” ang sabi ni kap.
Tumango nalang ako at sumangayon. Umupo ako at nakipag
inuman. Pero beer lang ang hiningi ko.
Ang sarap ng beer at ng pulutan. Naka dalawang bote na ako
at medyo umiikot ang paningin ko.
Napaka imposible
nito.. dalawa pa lang pero…
“ang puti mo naman Nikko”
“taga maynila ka pala, sayang sana dito ka nalang”
“gwapo ang lahi nila tisoy ehh.. eto tisoy din at mukang may
ibubuga”
“ooh mamaya na yan.. “
“pakalmahin muna natin ang binata.. alam nyo na ang
gagawin..”
“kala ko ba pre, hindi kasama yan”
“umpisahan na natin nang makarami tayo”
“sige dalhin ninyo na sa loob yan”
“Ikaw pre.. punta ka kanila tisoy, sa matandang bahay..
Itanong mo si Nikko kung umuwi na at idahilan mong nagpumilit umuwi dahil
masakit ang tyan para lusot na tayo.. Pag nagpatulong mag hanap si Tisoy..
tulungan mo at balik ka nalang para naman makatira ka din.. hehehe” Iyan ang
mga salitang naririnig ko sa kanila habang pumipikit ang aking mata.
Sinubukan kong imulat pero hindi talaga kaya. Parang may
nilagay sila sa ikalawang bote ko. Ang huling nagsalita ay si Kap. Inuutusan
ang isang tanod pumunta sa bahay.
Pagkatapos non ay nawalan na ako ng malay.
**
**Narrator**
Isang kahalayan ang ginawa kay Nikko. Binuhat siya, ipinasok
ni kapitan at dinala sa isang bakanteng kwarto ng bahay.
Walang kalaban laban ang binata dahil sa inilagay nilang pampamanhid
at pampatulog sa alak kanina.
Inihiga ni kap si Nikko sa kama at unti unting inalis ang
damit nito. Inuna niya ang t-shirt, sunod ang pangibaba nito. Itinira nila ang
boxer brief nito.
Walang malay ang binata, pinahahalikan ni kap kung saang saang
parte ng katawan. Pinapak niya ang leeg nito, ang dibdib at hinimod ang singit.
“uuuhhmm.. ahhh.. tangina ka! Sa lahat ng mga natikman ko
ikaw ang the best!” ang sabi nito sabay lamas sa labi nitong mapula.
Ginalugad muli ni kap ang bibig ng tulog na binata at parang
sinisipsip na nito ang laway.
Dinuduraan din niya ang loob ng bibig nito. Dahil nga tulog
ay nagagawa lahat niya ang gustuhin.
Nag hubad nadin siya at lumitaw ang kanyang angking kargada.
Malaki ito dahil malaking tao si kap. Sinalsal niya ito hanggang sa tumigas.
Bigla niyang hinila si Nikko at hinawakan ang ulo. Binuksan
ang bibig at ipinasok ang kanyang burat. Walang kamalay malay si Nikko na
binababoy na siya.
Kinakantot ni kap ang kanyang bibig nang biglang may
pumasok. Ang kapatid niyang si Mike.
“ooh hating kapatid na tayo Greg” ang sabi lang nito.
“putcha kuya naman ehh, diko pa nakakantot to ehh.. ako muna
dito” ang sabi ni Greg.
“tangina naman ooh.. Kanina pa kami jakol ng jakol sa labas
ehh.. Pumasok na nga ako dito para makatira at pagpalabas.. Hanggang kelan ba
yan satin? Babalik paba natin yan?” ang tanong ni Mike sa kapatid.
“tignan natin kuya, pag nasarapan tayo.. tatlong araw natin
pagparausan tapos tapon na natin..” ang sabi ni Greg habang kina kantot parin
niya ang bibig nito.
“ehh pag hinanap yan.. alam mo naman isang gabi lang dapat
ang mga biktima natin..” ang sabi ni Mike. Habang pinapanood ang kapatid.
“no problem.. itago natin siya.. tutal tayo din naman ang
maghahanap ehh.. sige na labas kana kuya.. di ako makapag concentrate ehh” ang
sabi ni Greg.
“Tarantado ka ang tagal mo kasi.. libog na libog nako.. Tigas
na tigas nako ooh” ang sabi ni Mike. Bigla niyang ibinaba ang shorts niya at
sinakmal ang malaking burat.
Pinakita niya sa kapatid ang katigasan niya at sinalsal pa
niya ito.
“sige na.. sige na.. ooh sayo na tong bibig niya..
Kakantutin ko na ito at ng makapagpalabas na din.” Ang malibog na sabi ni Greg.
Inilabas niya ang burat na sobrang tigas sa bibig ni Nikko
at iniba niya muli ng posisyon. Idinapa niya ito, hinubaran at hinawakan ang
dalawang pisngi ng pwet.
Habang si Mike naman ay naka ngising nag jajakol at
hinawakan ang ulo ng binata.
Hindi nagpupumiglas dahil tulog, masayang masaya at libog na
libog si Greg habang nilalawayan niya ang butas ng binata at pinapasok ang
kanyang malaking kargada.
“uuummmmm.. ummmmmmm” ang ungol lang ni Nikko pero tulog
parin ito. Tila nararamdaman ni Nikko ang hapdi.
Si Mike naman ay panay ang kantot sa bibig nito. Matindi ang
paglabas pasok niya sa bibig at rinig na rinig nito ang tunog ng laway sa
lalamunan.
“oooh.. tangina ang sikip.. putaaaa!” ang sabi lang ni Greg
habang nilalabas pasok na niya ang titing matigas.
“tangina ka wala kapang condom ahh..ang dumi dumi nyan ehh”
ang sabi ni Mike habang nagpapachupa.
“Ok lang, mukang malinis ehhh.. “ ang sabi ni Greg na
patuloy parin sa pagbayo.
“hayok ka talaga! Mana ka sa amin ni tatay.. hahahha” ang
sabi ni Mike.
“kaya nga diba pati
si ate napagdiskitahan nating tatlo.. hahahah!” ang sabi ni Greg.
“Heheh.. loko! oh sya.. tama na ang usapan.. magparaos na
tayo.. Tiyak kating kati na ung mga nasa labas.. heheh” ang sabi ni Mike sa
kapatid.
Nag tuloy tuloy silang dalawa sa pag gamit sa katawan ng
binata. Salitan silang dalawa sa bibig at butas ng pwet nito. Ramdam nila ang
sarap habang kinakasta nila si Nikko.
Puno na din ng laway ang katawan nito at chikinini sa leeg.
“uuuhh.. puta heto nako tangina! Lalabasan nako!” ang sigaw
ni Greg na kumakantot sa butas ng pwet.
“gago sabay na tayo.. heto na rin ako..” ang buska naman ni Mike
habang kumakantot sa bibig nito.
“uuuhmmmm.. aaaaahhhh ahhhhhhh shiiiit!”
“siguradong buntis ka dito bata..! aaaahhhhhhhhhhh
ahhhhhhhh”
Sabay nga nilabasan ang dalawa at pasok na pasok sa butas ng
pwet at bibig ni Nikko ang malalapot nilang tamod.
Binaligtad nila ito at inihiga ng mapansin nilang nilabasan
din pala si Nikko kahit tulog. Dahil tinatamaan nga nila ang prostate nito kaya
nilabasan din.
“puta si gago, nilabasan ooh..” ang sabi lang ni Mike sabay
palo sa burat ni Nikko.
“tara na kuya.. sigurado akong chuchupain ni Chard chupaero
yan. Hahahha” ang sabi ni Greg.
“alam mo naman yun lahat kinakain ni gago! Makapag pachupa
nga doon mamaya hahahha” ang sabi ni Mike.
Lumabas silang dalawa at naghiyawan ang natirang mga lalake.
“ooh mga pre, kayo na.. sabay sabay na kayo.. Masikip pa
yun, pinadulas na ng tamod namin ni kuya.. Pag nagising patulugin nyo ulit
hehehe” ang sabi ni Greg sabay kuha ng
beer at nilagok ito.
Umupo ang dalawang naka hubad barong magkapatid at uminom.
Habang ang apat na tanod ay nag piesta sa katawan ni Nikko.
Tila malakas ang pampatulog nito. Hindi nagising si Nikko. Salitan
silang apat sa bibig at butas ng pwet nito. Ginahasa talaga nila ang walang
kalaban laban na binata.
“uuhhmm putaaaa ang sarap ng burat nito.. ang lasa ng tamod
ooh” ang sabi ni chard na chupaero.
“gago, mas masarap tong butas niya.. ang sikip!” ang sabi ng
isa.
“mas masarap ang bibig nito.. diba pre!?” ang sabi ng isa sa
kasama habang dalawa pala silang kumakantot si bibig ng binata.
Gamit na gamit si Nikko sa kanila at iba't ibang posisyon
ang ginawa nilang apat. Binuhat nila ito at kinantot sa ere. Binaligtad at kung
ano ano pa.
Pinilit din nilang pasukan ng talong at pipino ang butas ng
pwet nito.
May isang oras nilang kinakasta ang binata ng bigla itong
magising at nakita niyang naka tali siya ng lubid.
“hmmm.. ano ito! Pakawalan ninyo ako!” ang biglang iyak ni
Nikko. Naramdaman na niya ang hapdi ng pwet at bibig. Alam niya ang ginawa sa
kanya at wala siyang magawa kung hindi umiyak.
Binusalan siya bigla at sinikmuraan ng isa.
Hindi pa tapos ang mga lalake sa kanya, pinagparausan pa
siya at ginamit ng sobra sobra.
Lumipas pa ang ilang minuto at hinang hina na ang binata.
Para na siyang nakasabit na lantang gulay.
Iniwan siya ng matapos ang apat at nag patuloy ulit silang
mag inuman hanggang gabi na. Samantalang si Nikko ay naka bitin parin.
Sa kabilang banda ay alalang alala na sila tisoy, lolo at
lola ni Nikko. Wala silang mahingian ng tulong kung hindi mag hintay dahil wala
pang 24 hrs nawawala si Nikko.
Gabi na at lasing na lasing na sila Greg at Mike maging ang
mga tanod.. Habang si Nikko ay nakahubad at naka bitin.
Naramdaman niyang lumuwag ang tali sa kanyang kamay. Kaya
naman nakalas niya ito. Nakita niya na hindi kusang lumuwag ang tali. Dahil may
tumulong pala sa kanya.
Ung lalake kanina sa labas, ung gwapong lalake na ngumiti at
umiling sa kanya. Heto at tinutulungan siyang makatakas.
“sssshhh.. “ ang bigkas ng lalake sabay turo nito sa mga
damit niya.
Kinuha agad ni Nikko at sinuot ang mga damit niya. Tinignan
niya ang lalakeng mukang kasing edad din niya at sumenyas na wag maingay.
Tinuro ng lalake ang pinto at lumabas ito. Sumunod siya.
Naisip agad niya ang kanyang cellphone at wala ito sa kanyang bulsa. Para
tawagan sana sila tisoy.
“tara na” ang sabi ng lalake sa kanya.
“sandali ung phone ko” ang sabi niya at hinanap ito. Nakita
niya nakapatong sa lamesa at kinuha agad ito.
Dahan dahan silang lumabas ng bahay habang nasa terrace ang
mga lalakeng ito, nagawa nilang makaalis dahil sa lasing nga ang mga ito.
Nakalabas na sila at habang hinahanap niya ang pangalan ni
tisoy at pinindot ito ng biglang hinila
ang buhok niya.
Mabilis niyang binulsa ang cellphone niya.
Sinabunutan siya ng malakas at binagsak sa lupa. Si kapitan
pala ito at parang hindi masyadong lasing.
“putang ina ka! Akala mo makakatakas ka..Papatayin ka muna
namin bago ka makapag sumbong” ang sigaw ni Greg kay Nikko.
“walang hiya ka! Hayop ka.. Kayo pala ang pumapatay sa mga
binata dito sa barangay! Hayop ka kapitan! Araaay!” ang sabi ni Nikko at nag
pupumiglas ito.
Iniisip ni Nikko kung nasaan ang lalakeng tumulong sa kanya.
Nananalangin siya na sana ay tulungan siya.
“Tangina ka.. papatayin kita at papalabasin kong ang
engkanto sa talon ang may gawa sayo nito.. Akala ko pa naman ay tatagal ka sa
amin.. Isang gabi ka lang din pala katulad ng mga nauna sayo.” Ang pagalit na
sabi ni Greg at bigla niya itong sinampal at sinipa.
“Tama na po kap.. pauwiin nyo nalang ako.. promise hindi ko
sasabihin kahit kanino.. aalis na ako dito at babalik na sa maynila..” ang
umiiyak at duguang sabi ni Nikko.
“WALA AKONG BINUBUHAY, HINDI LANG IKAW ANG MAY SABI NIYAN AT
NAGMAKAAWA SA AMIN..”ang kanyang sabi sabay suntok sa muka ni Nikko.
Sa lakas nun ay nahilo at hinimatay ulit si Nikko. Pero
ngayon ay hindi siya pinasok sa bahay. Dinala siya sa may talon.
Nagising si Nikko sa lagaslas ng talon.. madilim ang
paligid, flashlight lang ang meron sila at ang liwanag ng buwan.
Naka tali si Nikko ngayon at binabantayan siya ni Mike at ng
isang tanod.
Si Greg ay naka upo lang sa batuhan at hinihintay nila ang
isang kasama nilang tanod na bumili ng gas.
“Mas maganda kung sunugin ka namin para naman hindi na
makilala yang gwapo mong muka” ang sabi ni Greg.
“asan naba yun bakit ang tagal” ang sabi ni Mike.
“mga hayop kayo! Mga walang puso.. pagsisisihan ninyo ang
ginawa ninyo sa mga binatang pinatay ninyo.. mga walang puso!!” ang pasigaw at
galit ni Nikko.
“oo alam namin kaya nga isa ka papatayin namin ehh. Masarap ka lang sa kama pero ang sarap mong
putulan ng dila” ang sabi ni Mike.
“gusto pa ata umisa boss bago mamayapa ehh” ang sabi ng
isang tanod.
“muka nga ehh.. masarap pero palaban!” ang sabi ni Greg.
Nilapitan niya ito at hinila patayo.. Pero sa pagkakatayo ni
Nikko ay nahulog bigla ang cellphone niya. Pinulot ito ni Greg at tinignan.
Laking gulat niya na kanina pa pala may kausap at binasa
niya ang nasa screen. Si Tisoy ang nasa kabilang linya.
Bigla niyang hinagis ang cellphone sa tubigan. “tangina mo
ka! Papatayin talaga kita!” ang pagalit na sabi ni Kap. Biglang sampal kay
Nikko.
Puno na ng pasa ang muka nito galing kay Greg.
“buti nalang naka post paid ako, mukang malaki laki ang
babayaran ni daddy ahh” ang pangiinis niya kay Greg.
Palakas ng palakas ang tunog ng sirena ng pulis patrol.
“Brad! Pulis tara sibat!” ang sabi ni Mike. Biglang tayo
nito kasama ang isa at kumaripas ng takbo.
Pero sa hindi inaasahan nakasalubong nila ang mga pulis.
“taas ang kamay! Walang kikilos! Kamay sa batok!” ang sabi
ng pulis sa kanila.
Mabilis kumilos si Greg at tinulak niya si Nikko sa tubig ng
naka tali pa.
Napangisi siya at bigla siyang pinaputukan ng mga pulis.
Sa kabilang banda ay malalim na at hindi maka kilos si Nikko
dahil naka tali ang kamay niya sa likod, nakakainom na siya ng tubig.
Nag pupumiglas siya hanggang sa makita niya ang lalake
kaninang tumulong sa ka niya makatakas na ngayon ay lumusong para kalagan siya
ng tali.
Nang makalagan siya ay tinulungan siya maka ahon sa tubig.
Unti unti nang nanghihina si Nikko at naaninag nalang niya
ang lalaki na naka ngiti sa kanya. Pinilit niyang magsalita.
“salamat!” ang sabi ni Nikko.
“Martin ang pangalan ko, lagin kang mag iingat” ang sabi
nito kay Nikko.
At tuluyan nang nawala ang kayang malay.
**
Nagising nalang si Nikko dahil sa liwanag ng araw. Nakita
niya ang daddy niya at mommy na naka upo sa sofa at ang lola niya na nasa gilid
niya na may rosario.
“Lola..Daddy.. mommy.. lolo..tiyo..” ang sabi ni Nikko.
Nagising silang lahat, biglang lumuha ang kanyang lola,
daddy at mommy niya. Lumabas naman ng kwarto ni Tisoy para tumawag ng doktor.
Nag iyakan silang lahat at niyakap din siya ng kanyang
magulang. Sobrang pasasalamat nilang lahat sa diyos dahil buhay siya.
May pumasok na doktor para tignan siya. Pagkatapos ay umalis
ito pagkatapos sabihing ok na siya.
Nag kwento si Tisoy, buti daw at natawagan agad siya.
Narinig agad nila ang pag uusap ni Greg at Nikko.
Kaya mabilis daw naka tawag ng pulis at narinig din nila na
si Greg, Mike at ang mga tanod nito ang gumagawa ng karumaldumal na krimen sa barangay
nila.
Nakulong ang kapatid na si Mike at ang mga tanod nito. Pero
si Greg ay namatay dahil sa tama ng baril.
Pero tinanong ni Nikko si Martin. Ang binatang nagligtas sa
kanya. Pero wala silang maisagot dahil huli na daw silang dumating.
Baka daw ay naka alis na ang binatang tumulong sa kaniya.
Naalala lang niya ang sinabi ng binata na ang pangalan nito
ay Martin at sinabing palagi siyang mag iingat.
**
**Nikko's POV**
Nakalabas na ako ng hospital at nakauwi narin ng bahay. Ok na
ako, pasa at galos lang ang nakuha ko.
Habang naka upo ako sa sala at nag iisip ng malalim, kung
saan ko makikita si Martin para magpasalamat.
Nakita ko ang lola at tiyo ko na parang aalis.
“lola saan kayo pupunta” ang aking tanong.
“Sa burol apo, huling araw na kasi ni Sebastian.. Ung
lalakeng huling biktima nila kapitan” ang sabi ni lola.
“pwede po ba akong sumama?” ang aking sabi.
“kaya mo ba apo?” ang tanong ni lola.
“opo, saglit lang at mag bibihis ako” ang aking sabi.
Pagktapos kong mag bihis ay inabutan ko sila daddy, mommy,
lola, lolo at tiyo sa sala. Pinag paalam pala nila ako.
Pinayagan naman ako nila daddy dahil kasama ko naman daw si
lola at tiyo. Pinag maneho na kami ni daddy.
Maaga aga pa kaya wala pang masayadong tao sa burol. Simple
lang ang burol dito sa probinsya. Wala ngang tarpaulin sa labas hindi katulad
sa maynila.
Nasa likod ako nila lola at tiyo ng salubungin sila ng nanay
ng namatay. Nang makita ako ay nag pasalamat siya sa akin.
“Ikaw si Nikko diba.. Salamat! Salamat talaga!” ang sabi
nito na naiiyak.
Dahil kung hindi daw dahil sa akin ay hindi nila mahuhuli
ang pumatay sa anak nilang si Sebastian.
Hinawakan ako ng nanay ng namatay at sinamahan niya ako sa
tapat ng kabaong nito. Sumunod si lola at tiyo sa likod ko para makita din
nila.
“tiyak ako matutuwa ang anak ko dahil nahuli na ang gumawa
sa kanya nito.. ayan tignan mo siya mukang anghel ang anak ko pero agad siyang
kinuha ng panginoon sa amin” ang sabi nito sabay iyak.
Naiiyak ako sa kanyang tinuran. Sobrang awang awa ako sa
kanya dahil nawalan agad siya ng anak.
Dumungaw na ako sa kabaong at nanlambot na kinilabutan ako
sa aking nakita. Tumulo agad ang luha ko at hindi ko napigilan ang mapahawak sa
salamin at sambitin ang pangalang “Martin”.
Nag flashback lahat ng memorya ko.. Mula sa labas ng bahay
nila kapitan, ang lalakeng ngumiti at umiling sa akin.
Ang lalakeng kumalag sa aking pagkakatali at tinulungan
akong makalabas ng bahay.
Ang lalakeng kumalag ng tali sa ilalim ng tubig at nag ahon
sa akin.
Ang lalakeng nagpakilala bilang Martin at nagsabing mag
iingat ako palagi. Ay isa palang multo.
Multo na handang tumulong at malutas ang kanyang pagkamatay.
“Martin!” ang aking sabi..
“bakit mo siya tinawag na Martin..” ang tanong ng kanyang
inay”
“Lola.. Tiyo.. Siya si Martin.. ung tumulong sa akin
makatakas kay kapitan.. siya ang nag ahon sa akin sa talon.. siya ang nagligtas
sa akin..” ang aking sabi habang umiiyak.
“panginoon ko! Kahit siya ay gusto niyang malutas ang
pagkamatay niya, gusto niyang mahuli ang pumatay sa kanya.. Nagtulungan kayo”
ang sabi ni Lola.
Nakita kong tumulo na ang luha ni lola at tiyo. Niyakap ako
nila akong dalawa.
“Martin ang gusto niyang pangalan kasi pinanganak daw siya
sa San Martin.. Dito siya nagkaisip kaya kung may pagkakataon daw ay papabago
niya ang pangalan niya na Martin” iyon ang palagi niyang sinasabi sa amin ng
kanyang ama.
Nakaupo na kami sa silya at nag kkwento ang kanyang ina sa
kabaitan ng kanyang anak.
Hindi na kami nag tagal sa burol dahil marami nang tao.
Lumapit muli ako sa kabaong niya at nag alay ng simpleng dasal.
“Salamat Martin” ang aking sabi.
“Mag iingat ka palagi Nikko.. Salamat” ang boses na alam
kong galing kay Martin. Bumulong sa akin.
Hindi ako takot sa narinig ko, naluha pa nga ako dahil hindi
ko siya nakilala noong nabubuhay pa siya.
Pagmulat ko ng mata at pagtalikod ko. Nakita ko ang kaluluwa
ni Martin at ang batang lalake. Ung nakita ko sa ilalim ng puno nung gabi.
Naka ngiti sila sa akin at kumakaway. Kinawayan ko din sila
at nag bigay ng isang matamis na ngiti.
Unti unti silang nawala at sumabay sa sariwang hangin ng San
Martin.
**
Naka uwi na ako sa maynila at sa tuwing makikita ko ang
picture namin ni Martin sa screen ng phone ko ay napapangiti ako.
Kuha iyon nung araw na nag selfie ako sa bahay ni kapitan. Sa
picture ko ay katabi ko siya at doon may matamis na ngiti habang naka suot ng
puting barong.
“Magiingat ka palagi” ang salitang binigkas niya sa akin.
Ang salitang tumatak sa aking isipan.
“Salamat Martin!”
“The End”
ready na 'ko sa book 2!
ReplyDelete