Chapter 13
NARRATOR:
"Wala na akong magagawa, ikaw na ang nag desisyon nito Miro, akala ko ay ako ang pipiliin mo," ang sabi ni Raymond kay Miro habang naka tingin ito sa ibaba habang naka laylay ang paa sa ere.
"Hindi ko mababali ang desisyon ni papa, nag usap na din kami, siguro hanggang dito na lang din tayo Raymond mahal ko," ang malungkot naman na sagot ni Miro habang pinipigilan ang pagtulo ng luha.
"Hay! Tinawag mo pa akong mahal, ehh iba din naman ang pinili mo, mas lalo mo lang pinapasakit ang dibdib ko Miro, tska bakit mo pa ako pinapunta dito, diba tapos na tayo, pagkatapos tayong kausapin ng dad mo?" ang sabi ni Raymond sabay tayo nito sa kinauupuan na may pag dabog at sikip sa dibdib.
Tumayo din ng dahan dahan si Miro sa ginawa nilang tree house. Binuo nila itong dalawa, bawat dahon at sanga ng punong kinatatayuan nito ay ang saksi sa lahat ng kanilang pagnanaig at pagmamahalan na ngayon ay tapos na.
"Raymond, gusto ko sanang maramdaman ulit sa huling pagkakataon ang hindi ko na mararanasan sa bagong buhay ko," ang sabi ni Miro kay Raymond. Hinawakan niya si Raymond sa dalawang braso nito at mabilis na hinalikan ang mapulang labi ni Raymond.
Nag dikit ang kanilang mga labi, na parang tumigil ang lahat. Pero iyon nga ang gusto sana ni Raymond, ang tumigil na lang ang lahat at manatili na lang silang ganito. Pero hindi mangyayari ang kanyang pangarap.
Kaya naman pinikit na lang niya ng mariin ang kanyang mga mata. Dinama ang hawak sa kanya ni Miro, ang mainit na palad na ngayon na lang niya mararamdaman.
Binigay niya lahat kay Miro at ito lang pala ang kanilang kahahantungan. Malalaman at malalaman din talaga ang sikreto kahit gaano pa sila ka ingat.
Bawat tugon ng kanilang mga labi ay kasabay ng pag luha nilang dalawa. Heto na ang huli at heto na ang wakas ng kanilang relasyon.
Winaksi nilang dalawa ang problemang kinahaharap nila. Mainit ang halikan nila ng kumalas si Miro at sabing "Gusto kong maramdaman ka ulit sa huling pag kakataon, ibigay mo lahat ng natitira mo dyan sa puso mo, wag kang mag titira, dahil ayaw kong malungkot ka lang kapag naiisip mo lang ako," kita sa mata nito ang init ng pag mamahal niya kay Raymond.
Tila walang nasabi si Raymond sa narinig niya mula kay Miro. Tumango lang ito at mabilis na sinunggaban ang leeg ng lalake. Mabilis na napatingala si Miro at ngayon lang niya naramdaman ang ganitong pagnanasa sa kanyang katawan.
Pinapak ni Raymond ang leeg ng lalake at tulad nga ng sabi sa kanya ay ibuhos na lahat ang kaya niyang gawin at huwag ng mag titira, masakit para sa kanya ito. Pero wala siyang magagawa, ito na ang tinatawag nilang break up sex.
Habang nginangasab ni Raymond ang leeg ni Miro ay napaatras sila hanggang sa na pahiga na sila sa isang kutson na nilagay nila sa tree house. Dinig lang ang huni ng mga ibon sa dapit hapon.
Naghahabol ng hininga si Raymond kaka dila at sipsip at sarap na sarap naman si Miro sa ginagawa sa kanya. Kung dati ay sabay lang silang nag jajakol o nagkakaskasan ng mga ari nila at nag hahalikan. Pero ngayon ay tinuring na babae ni Raymond si Miro. Totohanin niya ang sinabi sa kanya at ito na rin naman ang huli kaya ibibigay na talaga niya.
Pagka higa nilang dalawa ay nag halikan muli sila at nag alis ng lahat ng kasuotan. Sanay na silang dalawa sa katawan ng isa't isa. Mabilis na pumatong si Raymond kay Miro, nag dikit ang kanilang pawis, mainit na balat, ang kanilang dibdib at katigas.
Saktong magkapatong ang kanilang mga alaga, nag simula ulit silang mag halikan at gumalaw na ang bandang ibaba ni Raymond. Kumadkad ito sa kahabaan ni Miro. Napaungol silang dalawa. Napayakap na si Miro sa katawan ni Raymond diniin pa niya lalo ang mga bisig niya sa katawan ni Raymond para mas lalong dumikit ito sa hubad niyang katawan.
Tumagal ang kaskasan ng kanilang mga alaga at ng mahawakan ni Raymond ang isang hita ni Miro at tinataas ito.
Kumalas sa halikan si Miro at malibog na sabing "Sige, pasukin mo akong muli, nag linis ako para sayo Mond, gusto kong maramdaman ka ulit sa huling pagkakataon," ang sabi ni Miro.
"Sigurado ka? Second time mo to," ang sabi ni Raymond. Tumango si Miro at sabing "Kung ung una ay hindi ko kinaya, pero ngayon kakayanin ko na, kahit magalusan mo pa ako ay ayos lang.. Kabayaran ko na iyon sa desisyon kong hindi natin gusto."
"Shhhh.. Tama na, wag kana mag salita, gagawin na lang natin, ito na ang huli kaya isuko mo lang ang katawan mo sa akin," ang sabi ni Raymond at bumalik sa pakikipag halikan.
Dinala ni Raymond ang isang hita ni Miro sa kanyang balikat at tinutok niya ang malaki, matigas niyang kargada. Walang condom na gamit, walang pampadulas. Gamit lang ang precum mula sa hiwa ng kanya burat ang pampadulas.
Alam ni Raymond hindi sapat iyon pero wala siyang pakielam, libog na libog na rin siya at pangalawa niyang beses gagawin ang pag bareback kay Miro.
"UUHHHHHHMMMMM.. UUHGGG!" ang malakas na ungol ni Miro habang pinapasok sa kanyang butas ang burat ni Raymond, walang pampadulas kaya sakit na sakit si Miro.
Pinanindigan ni Miro ang sinabi at wala siyang pag pigil kahit nasasaktan na siya. Kita na tumulo ang luha sa kanyang gwapong muka. Nakita ito ni Raymond, pinahid niya ito at bumira ng mas mabilis at malalim.
Napa nganga, napatirik ang mata at napahigpit ang kapit niya kay Raymond. Alam niyang nagsusugat na ang kanyang pwetan, pero alam din niya na mas masakit pa doon ang ginawa niya kay Raymond.
Tiis na tiis siya sa pag kantot sa kanya, damang dama naman ni Raymond ang laman sa laman na kantutan. Hanggang sa nakapag adjust na talaga si Miro at nag bago na ang ungol nito. Sumarap na ang ungol ni Miro,
Kantot asawa na talaga ang binigay ni Raymond kay Miro. Sagad sagaran ang pag ayuda ni Raymond sa dating nobyo. Sabayan ang kanilang pag ungol, nagdudugpa din minsan ang kanilang mga labi, kasabay sa kanilang kantutan.
"Uuuhhm,, aahhhh ahhhhhh Mond, ahhhh ang sarap!" ang masarap na ungol ni Miro, habang pawis na pawis siya at tigas na tigas din ang burat na kumakadkad sa pagitan ng katawan nilang dalawa.
"Uuhh! Ahhhh ahhhh! Ang sarap mo talaga, ang sikip mo," ang sabi ni Raymond, maging siya ay pawis na pawis na din ang hubad na katawan kaka ayuda.
"Kung alam ko lang talaga na ganito pala kasarap ito ay pinatuloy ko na sana noon pa man," ang sabi ni Miro habang naka titig sa mata ni Raymond.
"Kaso, wala na, ito na ang huli Miro," ang sabi ni Raymond at pinaulanan niya ng mabilis at malalalim ng kantot si Miro, kung saan napatirik niya ang mga mata ulit nito.
"Uhhh! Uuuhhh! Uhhhhh! Woohhh wohhhh ahhhh ahhhhh!" ang ungol ni Miro, nailabas niya ang dila at mabilis na sinipsip ni Raymond ito. Chinupa ni Raymond ang dila ng lalake at nag bigay muli ng matinding sarap sa dalawa.
Bumilis ang pagkantot ni Raymond dahil alam niyang lalabasan na siya. "Ahhhh ahhhhh lalabasan na ako," ang sabi ni Raymond "Sige, iputok mo lang sa loob ko.. Tatanggapin ko lahat yan," ang sabi ni Miro "Sigurado ka," ang tanong ni Raymond na bumilis pa lalo ang pag kantot nito.
"Oo deposito mo lahat sa akin yan, kahit sa huling pagkakataon man lang ay mapasaya kita," ang sabi ni Miro. Sa sinabi nito ay umayos ng posisyon si Raymond at yumakap ng mahigpit sa hubad na katawan ni Miro.
Lumalim pa lalo ang pag kantot nito, sarap na sarap na din si Miro dahil naiipit ang kanyang burat sa pagitan ng katawan nila at maging siya ay lalabasan na din. "Ahhhh ahhhh ayan na ako, Ahhhh ahhhh ahhhhhh," ang sabi ni Raymond na hindi na napigilan ang pag bulwak ng kanyang tamod sa loob ng pwetan ni Miro.
Napapikit na din si Miro at umungol ng malalim, dahil nilabasan na din siya ng pagkadami daming tamod.
Sa pagkakayakap nila ay hindi nila nakita ang isa't isa na tumulo ang kanilang mga luha. Mabilis nila itong pinunasan para hindi makita ng bawat isa.
Hindi pa sila nag kalas pero hiniga ni Raymond si Miro, dahan dahan at pumikit silang dalawa. Habang dinadama parin ni Miro ang kalakihan ni Raymond.
Unti unting bumabagsak ang mata nilang dalawa, ramdam ang pagod na ginawa nila. Nakatulog sila at nabunot ang burat ni Raymond sa butas ni Miro.
Madilim na at naunang nagising si Miro mula sa pagkakatulog nila. Hubad baro parin silang dalawa. Kita niyang tulog na tulog si Raymond kaya kampante siyang bumangon at mabilis na inipon ang pinaghubaran para isuot muli.
Wala siyang pakielam sa natuyong tamod sa kanyang katawan at butas. Pinagmasdan niya ng matagal si Raymond. Napangiti si Miro, dahil nanumbalik ang lahat sa kanya ang pinagsamahan at kalokohan nilang dalawa maging ang mga maiinit na pagnanaig.
Tapos ay dirediretso naman ang pag tulo ng kanyang luha dahil naalala niya lahat ng pangyayari sa pagitan ng kaniyang ama, siya at ni Raymond. Ayaw na niyang alalahanin pa ito, kaya mabilis siyang umiling at nag punas ng luha.
Eto na ang huli, eto na ang wakas ng kanilang pagmamahalan. Nilapit niya ang dalawang daliri sa kanyang labi at hinalikan ito. Tapos ay idinikit niya ito sa labi ni Raymond at sabing "Sana ay naging masaya ka sa piling ko..Dahil ako, sobrang saya ko.." garalgal ang boses nito.
Nagpunas ito ng luha at tumayo, kinuha ang isang kumot, itinakip sa hubad na katawan ni Raymond at bumaba sa tree house na kanilang ginawa.
Akala ni Miro ay tulog si Raymond. Pero nadinig at naramdaman ni Raymond ang ginawa ng lalake. Sa pikit nitong mata ay may tubig ding tumulo at hinayaan na lang niya ito umagos at matuyo. Damang dama ni Raymond ang sakit, dahil si Miro ang unang lalakeng kanyang minahal.
Sa malamig na gabi na buwan lang ang liwanag. Sa lilim ng punong nag bibigay at nag paramdam sa kanila na walang panghuhusga. Doon nag hiwalay ang dalawang pusong tunay na nag mamahalan.
Nag patuloy ang buhay ng dalawang lalake, tumamlay ng ilang araw si Raymond, mabuti na lang at nandyan ang tropa para pasayahin siya.
***
Hindi nag tagal ay nakilala ni Raymond ang asawa na si Veronica, nag pakasal sila at binigyan ng isang anak at iyon ay si Junior. Nanirahan ng simple at tumira din sa ibang bansa kung saan doon sinuportahan ni Raymond ang kanyang kapatid para mag aral.
***
Ganoon din naman si Miro, tumlay ito at malaki ang pagbabago sa kanyang personalidad dahil sa pinili niyang bagong buhay. Nawala ang amor niya kay Raymond dahil sa maduming salita ng ama nito. Mabilis inayos ng kanyang ama at ina ang kasalanan ni Miro at ng babae. Hindi na din tumagal at nabigyan sila ng anak na si pinangalanan nilang "Matthew"
Walang nagawa si Anton para sa kanyang kapatid, hindi niya din ma kontra ang mga sinasabing negatibo ng kanilang ama patungkol sa pagmamahal ng kapwa lalake. Alam ni Anton na sinusunod lang talaga ni Miro ang magulang nila.
Sinabihan sila Miro at Anton ng kanilang ama na dalin ang kanilang pamilya sa ibang bansa at doon na sila manirahan, pero sinuway nila ito at hindi nila gustong lisanin ang sariling bansa.
Pero nagbago din ang kanilang isip ng mangyari ang isang aksidente. Eto ang dahilan kung bakit kailangan nilang pumunta ng abroad para ipagamot si Ace, ang anak ni Anton. Nakiusap si Anton sa kapatid na samahan siya at sundin na ang ama nila.
Lumipas ang ilang taon, pero mapaglaro talaga ang tadhana, dahil sa mga anak nila ay nag kausap muli sila at mukang nauulit muli kung ano ang naganap sa pagitan nilang dalawa.
***
PRESENT // NARRATOR:
"Kuya, ano na? May balak pa bang mag bago yang isip mo?" ang tanong ni Anton sa kapatid, habang silang dalawa ay nag aagahan. Humigop ng kape si Miro at sabing "hmhm.. Tungkol ba ito kay Matthew?" lumabas na naman ang masungit na awra nito.
"Saan pa ba? Ilang araw na kayong hindi nag uusap ng anak mo," ang sabi ni Anton. "Ohh wala naman sigurong pag babago doon diba, ganoon naman talaga kami noon pa man," ang sabi ni Miro.
"Oo noon, pero hindi na nitong mga lumipas na buwan.. Nakita kong may pagbabago sa relasyon ninyo mag ama.. Tuwang tuwa nga ako ng sabay pa natin siya panoorin sa play niya. Pero mag babago na lang ba lahat ng iyon dahil sa pag amin niya na gusto niya ang anak ni Raymond?" ang sabi ni Anton.
"Dahil mali iyon, ulit ulit na lang tayo bro," ang sabi ni Miro na medyo nag iinit na din ang ulo pero sinusubukan niyang wag masira ang umaga niya.
Kinuha ni Anton ang isang tasa ng kape at humigop tapos ay binaba niya ito at sabing "Parang kala mo siya hindi nag mahal ng kapwa lalake noon," pagkasabi niyang iyon ay bumakas na talaga sa muka ni Miro ang galit.
Mabilis na tumayo si Miro at binato ang table napkin sa ibabaw ng mesa, "nawalan na ako ng gana! Dyan kana nga!"
Napailing na lang din si Anton at hindi napigilan ang sariling sumigaw "BRO! TANDAAN MO UNG MGA PANAHONG MAMATAY MATAY KA, NOONG HINIWALAYAN MO SIYA AT NOONG BAGO KA IKASAL, SANA HINDI MARANASAN NG PAMANGKIN KO IYON, NG ANAK MO!" pangisi ngis pa si Anton sa sinabi nito.
Sinadya niya talaga ito para matauhan ang kapatid sa ginagawa nitong pangiipit, panghahadlang sa mga bata.
Pumasok si Miro sa loob ng kanyang kwarto at humiga sa sariling kama. Kinuha ang isang unan at doon tinakip sa kanyang muka. Habang naka pikit ito ay nanumbalik lahat ng alala niya patungkol sa ama at ina.
Kung paano siya pagsabihan at paano itatak sa isip niya na mali ang mag mahal sa kapwa lalake, na mali ang makipag talik sa kapwa lalake. Masama sa paningin ng diyos, mali sa paningin ng mga kamag anak nila at madumi sa paningin ng mga taong nasa paligid nila.
Mahina ang loob ni Miro pagdating sa ganito, kaya madali siyang na brainwash ng kanyang mga magulang. Para siyang isang buko na matigas sa panlabas pero sa loob ay malambot.
***
"Ohh kumain na kayong dalawa," ang sabi ni Anton sa anak at pamangkin. "Si papa po?" ang tanong ni Matthew na halata sa mata na parang pagod na pagod at puyat na puyat. "Naku pumasok na sa loob ang tatay mong matigas ang ulo at ikaw tignan mo nga yang muka mo, Matt! Mukang hindi ka natutulog ahh." ang sabi ni Anton sa pamangkin.
"Kaya siguro sumisigaw ka papa," ang sabi ni Ace. "Oo, baliw din kasi yang tito mo.. hay ewan ko nga ba sa kanya, ehh samantalang naging sila naman ni Raymond dati," ang sabi ni Anton sa dalawa.
Tila nagulat ang dalawa sa nalaman. Parang ayaw na lang kumain ni Matthew at gusto na lang mag pa kwento. "Psst! Oy kumain ka Mat! Sige na kalimutan nyo na ung sinabi ko, kumain na kayo dyan," ang pag mamadaling tumayo ni Anton at mabilis na iniwan ang dalawa.
Kumain ang dalawa at nag kwentuhan, sabado ngayon kaya wala silang gagawin ngayong araw. Noong umaga ding iyon ay nilapitan nila si Anton at pinilit ipa kwento dito ang nakaraan ni Miro at Raymond.
Walang nagawa si Anton sa request ng dalawa, kaya pinagbigyan na niya ang dalawa. Kinwento ni Anton ang mga bagay na alam niya tungkol sa kapatid.
***
"Ganoon po ba dad? Kaya hindi kayo nag katuluyan ni tito Miro, hmhm siguro ganoon din kami ni Matthew," ang malungkot na sabi ni Junior sa ama habang naka sandal ito sa braso ni Raymond.
Noong umagang ding iyon ay pinagaan ni Raymond ang loob ng anak. Buong puso niyang kinwento ang nakaraan nila ni Miro sa anak. Kung paano nag simula ang lahat hanggang sa matapos ito.
Tila ba napaka mapag biro ng araw na iyon, dahil sa magkatabing bahay ay napagkekwentuhan ang pagmamahalang hindi nagkaroon ng masyang katapusan.
"Wag kang mag alala anak, pwede pa naman kayo maging mag kaibigan ni Matthew at iyon ang pag uusapan namin ni Miro mamayang hapon," ang sabi ni Raymond sa anak.
"Siguro dad, ok na rin sa akin iyon, na hindi maging kami at maging mag kaibigan na lang kaming dalawa, sayang din kasi ung napagsamahan namin.. Ok na sa akin un," ang sabi ni Junior sa ama, pero halata sa muka nito ang pagpipigil ng luha.
"Sure ka anak? Kasi wala tayong magagawa talaga ehhh." ang malungkot na sabi ni Raymond sa anak. "Yes dad, promise ok na ako sa ganoon, tatanggapin ko na lang yung pagiging mag kaibigan namin ni Matthew," ang sabi nito sa ama.
Huminga ng malalim si Raymond at sabing "Sige anak, mamayang hapon, mag uusap kami ni Miro, maligo ka at sasama ka sa akin." ngumiti ito at yumakap sa anak.
***
Dumating ang hapon at handa na sila Raymond, Junior, Tommy, Albie, Max, Seth at Drew. Kumpleto ang tropa na hindi inakala ni Raymond na dadating sila ngayon sa bahay para suportahan sila. Sinabi kasi ni Max sa lahat ang nangyari at gusto nila Seth na nandoon sila.
Hindi rin nila inaasahan ang pag dating ni Gerald at Justin na inimbitahan naman pala ni Tommy, dahil nga kumpleto sila ay baka may mangyaring inuman pagkatapos.
Tila parang isang reunion ang nangyari sa hapong iyon. Sinabi na ni Raymond na wag na lang silang sumama at mag hintay na lang sa bahay, pero mapilit silang lahat kaya sabay sabay silang tumapat sa bahay nila Miro at nag doorbell. Walang nagawa si Raymond, sa loob niya ay nakapa swerte nilang pamilya dahil may ganito silang kaibigan na kahit simpleng problema lang ay naka suporta sila.
Pangisi ngisi ang lahat nang bumukas ang gate at nagulat si Anton sa bumungad sa kanya. Isang batalyong puro magagandang lalake. Nakita niya si Raymond na naka ngiti sa kanya. Nakuha agad ni Anton, kung bakit nasa harap ng bahay nila ngayon ang tropa.
"Pasenya na pre ahh, kukulit ehhh, gusto pang sumama ng mga to, kakausapin lang naman namin ang kapatid mo, alam ko naman alam mo na yun," ang sabi ni Raymond kay Anton.
Ngumiti si Anton at napa iling, "Naku, muka ngang alam ko na to, tara pasok!" ang sabi ni Anton at pinapasok nila ang grupo ng mga lalake. Pumasok na si Raymond at Junior, sunod sunod na silang lahat.
"Hi pre! Makikigulo lang, pasensya na," ang sabi ni Seth agad kay Anton. "Oo nga pre, pasensya na talaga," ang sabat naman ni Tommy.
"Sensya na pre ahh, alam mo naman support support lang tayo," ang sabi naman ni Albie. "Pre! Salamat ahh," ang sabi naman ni Max sabay tapik sa balikat ni Anton. "Kamusta na pre, sensya na ahhh hehehehe," ang bungad na man ni Drew.
"Pero eto mukang kailangan din namin mag usap nito," ang biglang sabi ni Anton ng makita niya si Gerald at Justin. Natawa si Gerald at sabing "Muka nga pre, kailangan natin mag usap din," ang sabi ni Gerald sabay apir ng dalawa.
"Dad! Hello po, hello po, hi po, Uy! Just!" ang pag entra ni Ace at tumabi sa tatay niya. Naka ngisi siya at si Justin.
"Sige na! kayong love birds pumasok na kayo," ang sabi ni Gerald. "Oo nga anak, pag paplanuhan pa namin ung kasal nyo.. Hahahahaha, ama sa ama!" ang natatawang sabi ni Anton.
"Ok dad!" ang sabi ni Ace sabay hila kay Justin. "Puntahan ninyo si Ray at ang pinsan mo, doon muna kayo sa loob ng kwarto ahh," ang sabi ni Anton sa anak at pumayag naman ang mga bata.
Nasa loob na lahat ang tropa at inasikaso sila ng maid. Wala naman seryosong pag uusap ang naganap sa pagitan ni Anton at Gerald. Kaya agad din silang pumasok para samahan ang mga kaibigan.
Umakyat si Anton at pinuntahan ang kapatid sa loob ng kwarto, doon kinausap niya at sinabing gusto siyang kausapin ni Raymond. Hindi sinabi ni Anton na may mga kasama ito, tumango lang si Miro at nagbihis, iniwan na siya ng kapatid at pangisi ngisi pa itong bumaba.
"Pababa na siya," ang sabi ni Anton na pangisi ngisi sa lahat at tumabi naman ito kay Tommy para kamustahin.
Dinig ang mga yakap ni Miro pababa at bumungad sa kanya ang muka ng buong tropa ni Raymond. Hindi na sana siya tutuloy pero narinig niya ang pag kamusta nila Tommy at pag tawag ng kanyang kapatid.
Humugot siya ng malim na hininga, lalu na nung makita niya si Raymond, alam na niya ang agenda nilang lahat. Kaya mabilis itong dumiretso sa pinto palabas ng bahay.
Mabilis tumayo si Raymond at tumahimik saglit ang tropa. Hinabol ni Raymond si Miro kung saan tinawag niya ito "Stop right there!, Miro!".
Tumigil si Miro sa paglakad at nilingon ng mabilis si Raymond, nilapitan niya ito sabay hablot sa damit ni Raymond, kita sa muka ni Miro ang galit at inis. "Don't you ever say that again! Hindi na tayo bata, Hindi na tayo!"
Hindi pumalag si Raymond at hinayaan lang niya magalit si Miro, tahimik parin siya habang naka tingin sa muka ni Miro na galit na galit.
"Huwag mong gagamitin ang mga utos mo sa akin dati Raymond!" ang sabi ni Miro. Umiling si Raymond at sumilip ang isang nakakalokong ngisi.
"Hindi mo parin pala nakaka limutan ang pag tawag at utos ko sayo kapag nag wwalk out ka palagi sa akin," ang sabi ni Raymond.
Mabilis na binaba ni Miro ang damit ni Raymond at sabing "Alam ko na kung bakit kayo nandito at ang desisyon ko ay buo na." ang sabi ni Miro na nakatingin sa mga halaman.
"Alam kong hindi na magbabago ang desisyon mo, katulad ng desisyon mo dati dba?" ang sabi ni Raymond na naka tingin lang kay Miro.
"Huwag mong mabanggit banggit ang nakaraan Raymond, alam mo na rin palang hindi na mababago ang desisyon ko ehh, anak ko si Matthew at ako ang masusunod," ang sabi ni Miro.
"Bakit hindi pwedeng banggitin? Kasi tapos na? Ganoon ba iyon? Ehh parang nangyayari lang ulit sa mga anak natin ang nangyari sa atin dati.. Tignan mo ang ginawa mo sa sarili mo, tignan mo ang nagpabago sayo.." ang sabi ni Raymond.
"Saan ba pupunta tong usapan na ito, bakit pilit mong binabalik ang nakaraan?" ang sabi ni Miro.
"Kailangan nating balikan at silipin kung saan tayo nag kamali, para hindi na maulit pa ang mga hindi magagandang nangyari.. Tignan mo, sigurado ako, kung anong dinanas mo noon ay dinaranas ngayon ng anak mo. Dahil ginagaya mo ang ama mo," ang sabi ni Raymond.
Lumapit si Miro kay Raymond at dinuro duro niya ang dibdib nito at sabing "Wag na wag mong maipapasok ang tatay ko dito" ang sabi ni Miro na galit na talaga.
"Ok sige, pero sana makita mo ngayon sa anak mo ang sarili mo noon," ang sabi ni Raymond.
"Hindi pwedeng maging sila ng anak mo, parehas silang lalake sa mata ng mga tao," ang sabi ni Miro.
"Pero maging mag kaibigan pwede diba?" ang sabi ni Raymond na medyo nagulat si Miro.
"Anong pinagsasabi mo?" ang sabi ni Miro.
"Magkaibigan, pwede naman silang maging mag kaibigan diba? Kung tayo noon ay hindi naging maging mag kaibigan, baka sila pwede. Bata pa sila at kailangan lang silang kausapin ng maayos," ang sabi ni Raymond.
Kumalma ang dalawa, nag isip si Miro sa tinuran ni Raymond. Tama si Raymond sa sinabi nitong, "pwede naman silang kausapin ng maayos," na hindi ginawa ni Miro dahil pinairal nito ang ugaling hindi maganda.
Tahimik na naka tayo ang dalawa sa labas parin ng bahay kung saan binuo na ni Miro ang kanyang pasya at pumayag ito sa gusto ng dating nobyo.
Pumasok si Raymond sa loob ng bahay kung saan kinamusta naman siya ng tropa at ni Anton.
"Ano pre? Napa Oo mo naba? Kayo na ba ulit?" ang malokong tanong nito. Agad na siniko ni Tommy si Anton sa sinabi nito. Hindi pa kasi niya alam na si Raymond at Drew ay may relasyon. "Joker ka talaga kuya Anton, ahahaha," ang sabi na lang ni Tommy sabay tingin kay Drew na naka ngiti lang din.
"Sira.. Ok na siguro ung pag uusap namin ng kapatid mo, pumayag na siya sa suggestion ko," ang sabi ni Raymond kay Anton.
"Ooh edi mabuti naman pala at nakapag usap na kayo," ang sabi ni Seth. "Oo nga, sasabihin nyo naba sa mga bata?" ang tanong naman ni Max.
"Dapat lang na kausapin din sila," ang sabi naman ni Drew. "ehhh, asan na nga ba sila?" ang turan ni Albie. "Nasa taas silang apat, pinasama ni Anton kay Ace doon sa kwarto." ang sabi naman ni Gerald.
"Naku, tawagin mo na nga yang mga unggoy na yan, hahahaha," ang utos ni Raymond kay Anton. Natawa na din si Anton at sabing "saglit akyat ako ahhh hehehe" ang sabi ni Anton, sabay tayo sa kina uupuan.
"Katukin mo muna, baka mga naka hubad na yan, hahaha," ang pabirong sabi ni Seth na nag tawanan lang silang lahat.
Umakyat si Anton at pumasok naman si Miro na mukang ayos na, umayos na ang muka at hindi na magkasalubong ang kilay.
Tumahimik silang lahat nang pumasok na si Miro at tinanong niya ang mga bisita kung may kailangan pa sila para maipahanda sa maid nila.
"Naku pre! Wala na, solb na solb na kami, makita ka lang ulit.. Hahahah," ang sabi ni Seth kung saan natawa sila at Miro.
"Wala kaparin palang pag babago doc!" ang sabi ni Miro tapos napalingon ito kay Drew.
Nag tanguan silang dalawa at nangamusta ito "kamusta kana?" ang tanong ni Drew kay Miro. Sa pag tatanong ni Drew ay napalingon agad si Raymond, maging ang buong tropa ay nag hihintay sa isasagot ni Miro.
"Heto, ayos naman madaming trabaho sa talyer.." ang sagot nito kay Drew. "Ahhh, mabuti naman na ok kana, pahinga pahinga rin dapat pre," ang sabi ni Drew kay Miro.
"Oo nga ehh, kailangan pa nga namin ng tao, hirap kami makahanap," ang sabi ni Miro. "Ayan pre, si Drew, walang ginagawa yan, baka gusto mong kunin, ehh diba kumuha din yan ng vocational course sa pag memekaniko, kung tutuusin nga halos siya ang may alam sa mga sasakyan ehh," ang biglang sabat ni Max sa usapan.
"Sira pre, pinag sasabi mo dyan.. Hahahaha, kakahiya dito kay pareng Miro," ang sabi ni Drew na natatawa.
"Ooh yun naman pla pre! Ikaw na ang kukunin ko ahhh, hayaan mo malaki naman ang ipapasahod ko, hindi presyong kaibigan," ang sabi ni Miro sabay tawa nilang lahat.
Tila ba naging kalmado at masaya ang usapan nilang lahat, hindi ito ang Miro na bumaba mula sa hagdan kanina.
Parang may nangyari sa ilang minutong pag uusap nila ni Raymond at hinubad sa kanya ang kasungitan at ka bugnutan.
Sa pagbaba ni Anton kasabay ang mga bata, sa hagdan pa lang ay dinig na dinig na nila ang tawanan mula sa sala.
Napa bilis ang pag baba ni Anton at ni Matthew ng marinig nila ang pagtawa ng malakas ni Miro at tama nga sila na si Miro ito, kita nilang kauututang dila niya ang tropa.
Ngayon lang ulit narinig ni Matthew ang tawang iyon. Ngayon lang ulit nakita ni Anton ang mga ngiting iyon. Napatigil si Anton sa huling baitang ng hagdan at tila napa luha na lang siya sa nasaksihan.
Bumalik na ang kanyang kapatid, ang mga ngiti at tawang nawala ng ilang taon kay Miro ay bumalik na.
"Is that tito Miro? Laughing and Smiling? Nanaginip ba ako papa?" ang mahinang tanong ni Ace.
"Anong meron, prank ba to?" ang tanong naman ni Matthew sa tito at pinsan.
"No Ace, Matthew.. Ayan talaga ang daddy mo, siya ung nawawala kong kapatid na bumalik na," ang maramdaming sabi ni Anton sa dalawa.
"Dad are you crying?"ang tanong ni Ace. "Hala! Si tito bakit umiiyak?" ang pabiro naman ni Matthew.
Mabilis na pinunasan ni Anton ang kanyang luha at sinabing "sira! Sige na lumapit na kayo sa kanila.
Agad lumakad si Justin, Junior sa tabi ng kanilang mga tatay. Tumayo naman si Matthew at Ace sa gilid.
Naputol ang masayang kwentuhan ng tropa dahil nandito na ang mga bata.
Sa kwarto palang kanina ay nag usap na din si Matthew at Junior. Pinag usapan nila kung anong pakay ng ama niyang si Raymond at kung bakit kakausapin si Miro.
Sinabi ni Junior na hihilingin ng kanyang daddy na wag silang paglayuin at kahit mag kaibigan na lang sila ay ayos lang kay Miro.
Tutal daw ay bata pa naman daw sila at marami pang mangyayari. Nakita sa muka ni Matthew ang lungkot at ngiti. Lungkot na hindi na pwedeng maging sila ni Junior at ngiti kung saan kahit maging magkaibigan lang sila ay ayos na. Basta wag lang silang pag layuin.
Sa ibabaw sila ng kama ni Ace nag uusap, habang si Ace at Justin naman ay nasa ibaba at doon nakalatag sila ng kutson at magkatabing naka higa.
"Basta Ray! Kapag nasa tamang edad na tayo at pwede na akong mag desisyon sa sarili ko ay ikaw parin ang pipiliin ko at bubuo tayo ng pamilya, pangako yan" ang sabi ni Matthew.
"Pamilya agad? Hahaha.. Pero sige promise ko din sayo na kapag nasa tamang edad na tayo at pwede na din ako mag desisyon sa buhay ko, ikaw parin ang pipiliin ko.. Sa ngayon ang pagmamahal na yan ay isang tabi muna at mag aral tayo ng mabuti ahh," ang sabi naman ni Junior sabay taas ng pinky finger.
"Promise!" ang sabi ni Matthew at tinaas din ang pinky finger at nakipag deal ito gamit ang hinliliit at pinag dikit ang hinlalakeng daliri.
"Sus! Ka sweet naman ng mga to!" ang sabi ni Ace mula sa ibaba.
"Baliw, tigilan mo nga yang dalawa, ok na ehh.. Ayan na ooh makakasama na natin si Matthew ulit," ang sabi ni Justin.
"Bakit baby Justin, gusto mo din ba ng promise?" ang pilyong tanong ni Ace.
"Ahh promise pala ahhh.. Ahhh ahhhh," ang sabi ni Justin sabay hinigpitan nito ang pagsakmal sa burat ni Ace.
Natawa na lang sila Junior at Matthew ng makita nilang naka pasok pala ang isang kamay ni Justin sa loob ng shorts ni Ace at kanina pa pala niya ito binibigyan ng handjob.
"Aaaw.. Awww.. Awww!.. Oo na Justin! Aawww sorry na hahaha," ang sabi ni Ace na mukang nasasaktan.
Tawa lang ng tawa silang apat sa loob ng kwarto nang biglang may kumatok sa pinto. Si Anton ito at tinawag na ang apat para bumaba. Sabay sabay silang bumaba at nakita na nga nila ang mga lalake sa sala kung saan nakisali na sila at pinag usapan ang agenda talaga nila dito.
"Anak ano? Okay lang ba sa inyo ang napag desisyunan namin ng tito Miro mo?" ang tanong ni Raymond.
"Matt, ikaw? Hanggat nasa poder mo ako, ako ang mag dedesisyon sa buhay mo.. Pero pangako ko sayo, kapag kaya mo na ang sarili mo, hindi kita co-controlin.. Promise ko yan," ang sabi naman ni Miro na ikana saya ng loob ni Anton, dahil sa wakas ay may pagbabago na sa kapatid niya.
Naghihintay din ang tropa, naka abang lang sila sa isasagot ng dalawang bata. Naka ngiti sila Gerald dahil laking pasasalamat niya at walang ganitong issue sa kanila ni Anton.
Naka sandal lang sa balikat niya si Justin. Habang sila Albie, Seth, Max, Drew at Tommy naman ay nakikinig lang at kumakain ng hinandang cake at soft drinks sa kanila.
"Sagot anak, ok lang ba?" ang tanong ni Raymond. Huminga ng malalim si Junior at nag umpisa nang magsalita.
"Daddy, tito Miro, kanina po sa taas ay nag usap na din kami ni Matthew.. Ok na po kami sa ganoong set up," ang sabi ni Junior.
"Yes pa, katulad din ng sinabi mo, ganoon din ang pinangako ko kay Junior.. Sa pag tanda ko at pag may trabaho na ako ay siya parin ang pipiliin ko," ang sabi ni Matthew naman at naka tingin lang sa cute na muka ni Junior.
"Oooh! Edi wala na pala tayong problema ehh," ang pagbasag ni Anton at sigaw ng malakas.
Sa pagsigaw nito ay nagulat ang ilan sa kanila dahil sa pagsigaw nito ng malakas. "Tangina ka talaga Anton! Mamatay ako sayo sa atake ehh.. Ok na ehh Ok na! Hahaha, ano pag inatake ako dito edi walang gagamot sakin, putcha ka! Hahaha" ang sabi ni Seth na ikinatawa nilang lahat.
"Hahaha! Hayaan mo pre! Mabilis naman ako mag maneho isusugod kita agad sa hospital," ang sabi naman ni Albie na natatawa din.
"Hayaan mo pre! Papasara ko naman ang daan para sayo, para umabot ka kaagad sa hospital," ang sabi naman ni Max.
"At kapag hindi ka umabot at dead on arrival ka, hayaan mo ako ang gagawa ng malaking tarpaulin mo, i aadvertise natin pagkamatay mo, hahahah," ang natatawang sabi naman ni Tommy.
"Ako pre, sa libing mo ehh mag papa 21 gun salute ako para sayo," ang natatawa ding hirit ni Gerald.
"Tangina kayo! Gusto nyo na ako talagang mamatay ehh no! Ikaw Drew baka may gusto kapang idagdag.. hahaha" ang natatawang sabi ni Seth.
Tumingin silang lahat kay Drew at hindi na nag isip pa at sabing "yaan mo pre! Mag papa beach party ako, hahahha" ang sabi nito na lahat sila ay tumawa na.
"Walang hiya talaga kayo ehh noh.. Hahahah.. Eto kasi ehh, eto kasi.. Hahahha" ang sabi ni Seth kay Anton.
Sabay tawa ulit nilang lahat, naging magaan ang pakiramdam nilang lahat sa biruang iyon.
Ang kaninang mainit na tensyon ay nauwi sa malamig at masayang halakhakan.
Masaya na din ang mga bata dahil sa edad nilang ito ay naipagkasundo na sila, na may basbas ng kanilang mga magulang.
Bago lumabas ang tropa sa gate ay niyaya nila Raymond ang mag kapatid sa bahay nila dahil kumpleto nga ang barkada.
Ngayong sabado ng gabi ay gusto nilang mag inuman at party.
"Mga pre! Sunod kayo mamaya ahh.. Papasundo ko na lang kayo sa mga to," ang sabi ni Raymond sa magkapatid sabay turo kay Junior at Justin.
"Sige pre, mamaya maya pa naman yun ehh, dala na lang din kami alak," ang sabi ni Miro.
"Sagot na namin ang pulutan ahh," ang sabi naman ni Drew.
Sumangayon ang buong tropa sa plano at mamayang gabi ay may inuman sa bahay nila Raymond.
Nakangiting sinara ni Miro ang gate at sa paglingon niya ay nakita niya si Anton na naka ngiti sa kanya sabay yakap.
"Ooh anong meron bro," ang tanong ni Miro. "Welcome back bro," ang sabi lang ni Anton at kumalas na ito.
Nandoon lang sa bandang pinto ang mag pinsan at naka ngiti din sa ginawa ng kanilang mga ama.
"Bakit saan ba ako galing," ang sabi ni Miro na natatawa habang naka tingin sa kapatid.
"Walaaaaa.. Tara na at mamili na tayo ng alak na dadalin natin sa kanila" ang sabi ni Anton sabay akbay kay Miro.
Sabay silang pumasok at sinalubong sila ng mga anak nila ng yakap.
"Abah, bakit lahat naging mayayakapin," ang tanong ni Miro.
"Ganun talaga!, masaya ehh," ang sabi ni Anton.
"Yes pa! Kaya thanks talaga and i love you!" ang sabi ni Matthew. Ngayon lang ulit narinig ni Miro ang salitang iyon mula sa kanyang anak. Napangiti siya at niyakap ng mahigpit si Matthew at sabing "basta para sayo anak, sorry and i love you too,"
"Ohh tara na at pumasok na tayo, basta ok na tayo at ang mahalaga ay nag mamahalan tayo," ang sabi ni Anton sabay sara ng pinto.
Corny man sa pandinig ng ilan pero ang pamilya parin talaga ang matibay na sandalan.
May mga pagsubok man na dumaan, hanggat may pag asa at tiwala ay maayos din ang lahat.
Itutuloy...
No comments:
Post a Comment