Ang Pagbabalik sa San Martin (Short Story) - Part 4

 

Pagbabalik sa SAN MARTIN

PART 4

Nakita din niya ang titi ng kanyang tiyo Tisoy at ang hubad din na katawan ni Adore. Walang itinira ang mga ito at nagsimula na sila sa kanilang romansahan. Nakikita ni Nikko kung paano kumilos ang kanyang pinsan, humahalik ito kay Agusto pero tumanggi agad ito. Pero si tisoy ay walang pag tanggi nang matanggap niya ang halik ni Adore.

“Tangina Soy, talagang nakikipag laplapan kapa talaga ahhh,” ang sabi ni Agusto. Kumalas si Tisoy sa pakikipag halikan niya at sabing “alam mo naman kuya, dapat bigay na bigay, hehehe,” ang sagot nito at muling bumalik sa pakikipag halikan.

Si Agusto ay tuloy tuloy lang sa pagjajakol sa kanyang burat at narinig ni Nikko ang sinabi nitong “wala talagang pinagkaiba ang mga bading dito at sa maynila, masyadong mapupusok.. Hehehe,” ang sabi niya. 

Dito na kumalas sa halikan ang dalawa at sinabi ni Tisoy na “sige na Adore, chupain mo na kami ni kuya at para makantot na din kita,” ang sabi ni Tisoy sa kanya. “Yan ang gusto ko ehh, sige na at luhuran mo na kami, alam ko naman kanina mo pa gustong makachupa ng malaking titi,” ang sabi ni Agusto.

Agad agad na lumuhod si Agusto at salitang sinubo ang titi ng dalawang gwapong probinsyano. Habang si Nikko ay tigas titi na din pero hindi niya inaasahan na sa kanyang pagsilip ay may mararamdaman siyang kakaiba. Nakasilip siya sa siwang ng mga kawayan habang nakatingala.

Napansin niyang hindi lang tatlo ang nasa kubo ngayon, hindi lang si Tisoy, Adore at Agusto ang nandoon. Kitang kita ni Nikko ang pigura at mukha ng batang palaging nag mumulto sa kanya.

Kitang kita niyang naka tayo ang bata sa likod ni Adore at parang kala mo ay galit na galit pa. Napahinga siya ng malalim at nagtakip ng bibig para hindi marinig ang paghinga niya sa ilalim ng kubo. Nawala na lang ang kanyang takot nang biglang marinig niya ang ungol ni Agusto “AHhhhhhhh! Putangina! Ang sarap ng pagchupa mo Adore… ahhhhh! Mukhang kayang kaya mo yang burat ko ahhh!” nang marinig ni Nikko ito ay napatingin siya sa likod ni Adore at wala na doon ang batang butas ng mata, wala na ang batang mahilig magpakita sa kanya.

Talagang tinibayan pa ni Nikko ang kanyang loob at patuloy na nanood sa tatlong lalaki. Tigas na din ang kanyang burat at hindi niya alam kung bakit gusto pa niyang makita makantot ang kanyang pinsan.

Ilang minuto pa ang tinagal ni Adore sa pagchupa sa malalaki at nagtitigasang titi ay narinig muli ni Nikko ang sinabi ni Agusto. “Soy, pwede bang mauna na ako dito sa pamangkin mo, ipaparamamdam ko lang sa kanya at ipapakita dito sa kung paano ako kumantot at baka isang araw ehh dalawin niya ako sa bahay,” ang sabi ni Agusto at dito na nagulat si Nikko dahil habang sinasabi ni Agusto ang mga huling kataga niya ay nakatingin sa kanya ang lalaki. 

Nakangisi at kumindat pa ito, na parang alam na ni Nikko na sinisilipan niya ang tatlo. Ngumisi naman si Tisoy at sabing “sige lang kuya, iparamdam mo dito sa pamangkin ko ang sarap ng langit hehehe,” at tuloy tuloy pa rin ang pagchupa sa kanya.

Pero si Nikko ay kinakabahan na dahil nahuli na siya ng lalaki,  nabisto na ang ginagawa niyang pamboboso. “Ahhhhh hhhhhh hmmmmmmm,” ang ungol ni Adore na sinisimulan na siyang kastahin. “Putagina soy! Ang sarap naman pala nitong pamangkin mo, kaya pala bidang bida ka dito ehhh, uuuhhmmmm ahhhh tangina ang sarap! Ang sikip!” ang ungol ni Agusto na tuloy tuloy lang ang paglabas pasok ng kanyang burat sa butas.

“Sabi sayo kuya ehhh, the best din itong si Adore, hehehe,” ang sabi ni Tisoy na tuloy tuloy naman sa pagpapakain ng burat. Hawak hawak na niya ang ulo ng pamangkin at matyaga niyang kinakasta ito.

Si Adore naman ay walang arte at tila tumitirik ang mga mata sa ginagawa sa kanya ni Agusto at Tisoy. 

“Ahhhhhh, the best din? Edi mukhang magaling din ang isa mo pang pamangkin hehehehe,” ang sabi ni Agusto sabay tingin muli sa ibaba. Natawa naman si Tisoy at walang nasabi dahil hindi niya gustong ipagamit si Nikko sa kanya.

“Ano soy?  Magaling din ba ang pamangkin mong si Nikko?” ang segunda nitong tanong at kahit naririnig ito ni Adore ay wala siyang pakialam. Pero si Nikko ay talagang kinakabahan dahil ilang beses na siyang tinitignan ni Agusto. 

Napayuko na siya at nag desisyon na siyang umalis dahil alam niyang nahuli na siya, sa pagtalikod niya ay muntik na siyang mapasigaw pero mabilis niyang natakpan ang kanyang bibig. Gulat na gulat siya at gumapang agad ang kilabot sa kanyang katawan dahil magkatutok ang mukha niya at ang mukha ng bata.

Walang emosyon ang bata, nakatingin lang sa kanya ng diretso ang isang mata habang ang isang mata naman ay butas lang ito na maitim at may dugo sa paligid. Huminga siya ng malalim at pumikit. Napamulat na lang ang kanyang mga mata nang marinig niya ang boses ng kanyang tiyo.

“May tao ba dyan?” ang sigaw nito. “Baka naman aso o pusa lang yan.. Wag mo nang intindihin pa Soy,” ang sabi ni Agusto. “Hindi kuya parang meron ehhh,” ang sagot ni Tisoy, sa puntong ito ay dali dali at tahimik na kumilos si Nikko.

Wala na ang batang kaharap niya, ang dibdib niya ay parang tinatambol ng sobrang bilis, ang kilabot ay gumagapang pa rin sa kanyang batok. Hindi talaga niya maiiwasan ang hindi maka kita dahil bukas na bukas ang kanyang third eye.

Nang makalayo na siya ay bumagal na ang pagtakbo niya at lumingon siya sa kubo kung saan nandoon pa rin ang tatlo at nagpapakasasa sa katawan ni Adore. Iniwan niyang nagkakantutan pa rin ang tatlo, wala siyang kamalay malay na sa paglalakad niyang ito pabalik sa kanila ay may maririnig siyang ungol mula sa damuhan.

Pero hindi ungol na katulad ng nasa kubo, ungol ito ng isang babae.. Isang babaeng umuungol na may kasamang paghikbi. “Tulungan ninyo ako…. Pakiusap,” “tulungan nyo ako….hindi ko na kaya pa.” mabilis kinilabutan si Nikko. 

Lumakad siya ng mabilis dahil alam niyang hindi ito tao, sa kanyang paglalakad ay napalingon pa siya sa likuran dahil nawala na ang iyak na iyon. Pero pag harap niya sa kanyang nilalakaran ay nagulat siyang muli dahil kaharap na niya ang babaeng humihingi sa kanya ng tulong.

“BAKIT AYAW NINYO AKONG PAKINGGAN!” ang sigaw ng babae sa kanya at kitang kita niya ang mukha nitong galit, puting puti ang mga mata, may dugo ang puting kasuotan na parang kala mo ay mga sinaunang tao.

Napaatras siya ng mabilis at bumagsak sa lupa, ito ang pinaka intense niyang engkwentro sa isang multo. Nagpumilit siyang bumangon ng mabilis at dali dali na itong tumakbo pauwi sa kanilang bahay. Takot na takot, hingal na hingal hanggang sa makapasok na siya sa kanilang bahay.

Tahimik siyang umakyat ng kwarto at binuksan lahat ng ilaw. Hindi niya inaasahan ang ganitong pangyayari. Dalawang beses na siyang nakakaharap ng multo at ang babae ay hindi niya inaasahan na magagalit pa ito sa kanya.

“Gusto ko nang umuwi…” ang sabi niya sa kanyang sarili habang nag papalit ito ng damit pantulog. Tila nawala sa isip niya ang napanood kanina, gusto na talaga niyang umuwi kaya naman nag chat agad siya sa kanyang papa na kung pwede ay sunduin na lang siya.

Nakatulog siya nung gabing iyon ay hindi na niya inisip pa ang kanyang pinsang si Adore kung ano na nga ba ang nangyari sa kanya. Hindi na niya inisip si Agusto at Tisoy kung nasarapan ba sila sa pagpaparaos kay Adore.

***

Kinabukasan ay nakatanggap ng reply si Nikko at sinabi ng kanyang papa na susunduin siya sa darating na sabado. May ilang araw pa lang siyang naririto pero hindi na niya kaya talaga. Noong umagang iyon ay nagsabi na siya sa kanyang lolo at lola na uuwi na siya.

Nalungkot ang mag asawa pero sinabi naman niya na kailangan na niyang umuwi dahil may kailangan pa siyang asikasuhin sa paaralan.

Noong araw ding iyon ay narinig na lang ni Nikko ang pagtawag ng kanyang tiyo Tisoy. Nasa sala sila at doon sinabi ni Tisoy na “oh pamangkin, balita ko uuwi ka na daw sa darating na sabado.. Bakit ang bilis naman,” ang sabi nito sa kanya.

“Ehh tiyo, marami pa akong kailangang tapusin sa school ehhh,” ang sagot niya. “Sa mismong sabado pa naman ang pista dito,” ang sabi ni Tisoy. “Oo nga ehh, pero baka hapon naman kami uuwi ni papa, mag papasundo ako sa kanya,” ang sagot ni Nikko. Tumango na lang si Tisoy dahil wala din naman siyang magagawa.

Sa kanilang pagtambay sa sala ay bumaba galing itaas ang kanilang lola at may dala dala itong maliit na kahon. “Apo.. nakita ko na ang tinatanong mo sa akin,” ang sabi ng matanda. “Anong tinatanong lola?” ang tanong ni Nikko habang katabi pa rin niya si Tisoy.

“Ung litrato ni Anjo, nakita ko na ung mga litrato noong may okasyon dito,” ang sabi ng kanyang lola at tumabi ito sa mag tiyo. Binuksan ang kahon at kinuha ang mga litrato, inabot kay Nikko ang isa at tinuro ang batang naka ngiti kasama ang isang babae na namukhaan agad ni Nikko na si Marian.

Unti unting gumapang ang kilabot sa pagkatao ni Nikko, ang kabog ng kanyang puso ay lalong bumilis at nanginginig habang hawak hawak niya ang litrato.

“Lo-lola….” ang sabi niya. “Oh ano iyon apo?” ang tanong ng matanda. “Bakit pamangkin anong meron?” ang tanong naman ni Tisoy. “Si - Si Anjo po ang batang palaging nagpapakita sa akin, lola siya po ang multong palagi kong nakikita dito sa bahay..” ang sabi niyang nanginginig pa at dahan dahan tinakpan ni Nikko ang isang mata ni Anjo sa litrato.

“Diyos ko po! Sigurado ka ba dyan apo?” ang tanong ng matanda. “Opo.. siguradong sigurado po ako,” ang sabi ni Nikko. “Parang ang hirap naman paniwalaan nito, diba ang sabi nila dinukot si Anjo noon, imposible yan..” ang sabi ni Tisoy.

“Pero bakit dito siya nag mumulto?” ang tanong ng matanda. “Siguro hindi matahimik ang kaluluwa niya, siguro gusto niyang makausap ang mga magulang niya, maraming siguro, nakausap mo na ba siya Nikko?” ang sabi at tanong ni Tisoy sa kanyaang pamangkin.

Sa mga sinasabi ni Tisoy ay pakiramdam ni Nikko may tinatago ito. Kaya nag tanong siya agad dito “tiyo.. May alam ka ba sa pagkawala ni Anjo?” ang tanong ni Nikko. “Anong sinasabi mo dyan apo..” ang sabat agad ng lola niya.

“Wala, ano kaba.. Isa pa nga ako sa mga tumulong mag hanap kay Anjo noon,” ang sabi ni Tisoy. Napatango na lang si Nikko at humingi ng dispensa.

Kaya naman pinutol na ng lola nila ang paguusap nila at sinabi nitong wag masyadong isipin ang mga multo multong iyon. Nakiusap naman si Nikko na itago niya ang litrato ni Anjo.  pumayag naman ang matanda at umalis na din ito.

***

Maaga pa lang naman at nagyaya si Nikko na mag ikot ikot muna sa bayan. Sinakay ni Tisoy ang kanyang pamangkin at nagpunta sila sa may simbahan. “Tiyo, pwede po bang mag dasal muna ako,” ang tanong nito. “Oo naman, sige hihintayin kita dito sa labas,” ang sabi ni Tisoy at pumasok ng simbahan si Nikko.

Kakatapos lng ng misa at wala nang masyadong tao pa sa loob. Umupo siya sa may bandang harapan malapit sa altar at doon lumuhod para magdasal ng mataimtim. Una sa kanyang dasal ay ang pagpapasalamat niya sa diyos, pangalawa ang kaligtasan nilang lahat at pangatlo ay ang mga kaluluwang namayapa na. Inilabas niya ang litrato ni Anjo na kanina lang ay ibinulsa niya.

Pinagdasal niyang sana ay malaman na niya ang totoong nangyari sa batang ito at sana matahimik na ang kaluluwa ni Anjo.

 Nang matapos na siyang magdasal ay nag sign of the cross siya at umupo muna. Nagulat na lang siya nang may magsalitang lalaki sa kanyang gilid. “Mukhang madami kang pinagdarasal ijo,” ang sabi ng pari sa kanya. Natakot siya noong una pero namalayan niyang pari pala ng simbahan ang kausap niya.

Nakampante naman siya dahil isang pari ang kanyang katabi at sinabi lang niya na “opo father.. Pinagdarasal ko po itong nasa litrato,” ang kanyang sabi at pinakita pa ang hawak sa pari. “Ahhh.. mabuti kang bata at pinagdadasal mo si Anjo.. nakakatuwang bata, pero mag iingat ka palagi ahhh, baka matulad ka sa kanya, nandyan lang sa paligid ang may sala,” ang sabi ng pari sa kanya.

Nagulat si Nikko sa narinig mula sa pari at nang tatanungin niya ang pari kung bakit kilala niya si Anjo ay naramdaman niya ang isang kamay sa kanyang balikat.

“Nikko….” ang boses ng babae at napatingin siya dito. Si Marian ito ang magandang asawa ni Agusto. “Aling Marian..” ang kanyang sabi at dali dali naman siyang tinanong ng babae kung sino ang kausap niya.

“Sino ang kausap mo dito? Ikaw lang bang mag isa?” ang tanong ni Marian. “Ahh si Father po…” ang kanyang sabi at napalingon ito sa tabi niya. Wala ang paring kausap niya at narinig na lang niya si Marian na sabing “kanina kapa walang katabi dyan, kaya nga nilapitan kita para tanungin kung ok ka lang,” ang sabi ni Marian sa kanya at napatingin ito sa litratong hawak ni Nikko.

“Hmmmm kalimutan nyo na……po iyon” ang putol putol niyang sabi at dali daling kinuha ni Marian ang litrato ng kanyang hawak. Nakita niya ang mukha ni Marian na parang gustong maiyak at dali dali itong tumabi kay Nikko.

“Nikko.. Sabihin mo ang totoo, bakit ka may litrato namin ng anak ko..” ang mangiyak ngiyak na tanong ng babae. “Ahh ehh kasi kwan po… pi-pinagdadasal ko po kasi siya,” ang sabi ni Nikko. Nang marinig ito ni Marian ay niyakap niya agad si Nikko at sabing “salamat at may nakaka alala pa pala sa anak ko,” ang sabi nito. 

Tila nahabag si Nikko sa mga narinig at matapos ang tagpong iyon ay nag paalamanan na din sila. Malamig ang paligid habang nasa loob ng simbahan si Nikko, naisip niyang dahil sa paring kausap niya kanina na multo pala.

Lumabas siya ng simbahan at doon nakita niya si Tisoy na kumakain ng fishball. “Tiyo..” ang kanyang sabi. “Oh nandyan kana pala, tumusok ka dito, mamaya pa ang tanghalian natin,” ang sabi ng kanyang tiyo. 

Kaya naman tumusok siya at habang kumakain sila ay sinabi ni Nikko na nakausap niya si Marian kanina sa loob ng simbahan. Kinuwento niya ang mga nangyari at pati ang nakausap niyang multong pari.

“Ano ba naman yan pamangkin, kinikilabutan ako sa iyo ehhh,” ang sabi ni Tisoy. “Hehehe.. Edi wag mo na lang isipin tiyo, kinukwento ko lang naman siya sayo ehhh.” ang sabi ni Nikko. “Ano ano bang pingadasal mo sa loob.. Sinama mo ba ako?” ang tanong at biro ni Tisoy.

“Hmmmm.. Syempre, tska si Anjo pinagdasal ko,” ang sabi ni Nikko. Nakita sa mukha ni Tisoy ang pagiging seryoso, habang nakaupo sila sa likod ng motor. “Ahhh Nikko.. May ipagtatapat ako sa iyo.. Pero maipapangako mo ba na sa sasabihin ko ay hindi ka magagalit o mag babago ang tingin sa akin, sa amin..” ang tanong ni Tisoy sa binata.

Dito na kinabahan si Nikko at kung ano ano na ang pumasok sa kanyang isipan, nagsisimula nang mabuo ang paghihinalang si Tisoy ang isa sa dahilan ng pagkamatay ni Anjo.

Natahimik si Nikko at nagsalita muli si Tisoy na sabing “ano nikko? Handa kana ba ng makinig?” ang tanong ni Tisoy.

Wala nang nagawa pa si Nikko at napatango na lang ito sa isip isip niya ay nasa may bayan naman siya at madaling makakahanap ng tulong kung may gawin man ang kanyang tiyo.

“Sige po tiyo, makikinig ako..” ang sabi ni Nikko at huminga na ito ng malalim. Sinimulan na ni Tisoy ang kwento niya “tanda mo ung kwento ko, ung gabing nagpachupa kami ni kuya Agusto habang nag iinuman?” ang sabi ni Tisoy at napatango na lang siya.

“Nagsinungaling ako.. Hindi lang kami ni kuya Agusto ang nandoon, ang totoong kwento ay kasama namin ang papa mo.. tatlo kaming nag paraos kay Anjo, pero hindi kami ang gumawa ng masama kay Anjo..” ito ang kwento ni Tisoy at nang marinig ni Nikko ang katagang “kasama namin ang papa mo” dito na pumasok sa kanyang imahinasyon na ang kanyang papa ay nagpapachupa sa batang halos kalahati ng kanyang edad noong nabubuhay pa ito.

Hindi niya alam kung bakit kinuwento pa ni Tisoy ito sa kanya, kung bakit sinabi pa ang buong katotohanan pero hindi na maiaalis sa kanyang isipan ngayon na ang kanyang papa ay may kalokohan din pala noon at pumapatol pa sa kapwa lalaki.

Tila nagbago ang tingin ni Nikko sa kanyang papa at noong umagang iyon ay pinakwento niya kay Tisoy ang totoong nangyari. Sa kwento ay dumagdag lang ang papa ni Nikko, sinabi din ni Tisoy na magaling kumantot ng bibig ng bata ang kanyang papa. Pero hindi na niya masyadong pinadetalye pa dahil naasiwa pa rin siya.

Natapos ang kwentong iyon na may nagbago kay Nikko, nagbago ang tingin niya sa kanyang papa. Pero hindi naman siya galit dahil alam naman niya na maging siya ay ginagawa din ang pakikipag talik sa kapwa lalaki.

Noong umagang iyon ay bumalik na sila sa bahay, nag pahinga at nag laro lang ang mag tiyo ng kanilang mga cellphone. 

Kinagabihan naman ay sabay sabay silang kumain at natulog ng magkatabi, nag desisyon si Tisoy na matulog sa tabi ni Nikko dahil ito ang kahilingan ng kanyang pamangkin. Pero kanina bago sila matulog ay may nangyari sa kanilang dalawa mag tiyo, hindi naman pinalampas ni Tisoy ang pagkakataong iyon at habang kinakantot si Nikko ng kanyang tiyo Tisoy ay hindi niya mawaglit sa isipan niya ang mukha ng kanyang papa.

May pagkakataon pa nga kanina na habang dinodogstyle si Nikko ay napapikit siya at naiimagine niyang papa niya ang kumakasta sa kanyang butas. Nakakalibog ito para kay Nikko dahil hot din naman ang kanyang ama.

Pero hindi lang siguro siya open sa kanyang mga magulang pagdating sa sex kaya walang nagaganap sa kanila mag ama. Lalu pa ngayong alam na ni Nikko ang nakaraan ng gwapong papa.

Sa kanilang pag tulog ay nakarinig si Nikko ng isang tili ng babae na galing sa labas. “AHHHH! Mga walang hiyaaaa!!!” Napamulat ang kanyang mga mata at madilim ang paligid. Napalingon siya sa kanyang tiyo at pinilit pa niya itong gisingin. “Tiyo… narinig mo ba iyon? Tiyo…” ang kanyang pag gising pero umungol lang ang kanyang tiyo at sabing “hmmm guni guni mo lang iyon, matulog kana dyan…” ang sabi ni Tisoy.

Pero siguradong hindi guni guni ang narinig ni Nikko kaya naman dali dali siyang tumayo at bumangon. “AHHHHH! walang hiya ka!!!” ang sigaw muli ng isang babae at dito na naglakas loob si Nikko na dumuwang sa bintana.

Madilim ang paligid, may ilaw sa kubo nila Agusto at parang normal naman ang lahat. Sa pagtalikod niya sa bintana para bumalik sa higaan ay nagulat si Nikko sa kanyang nakita. Nandoon ngayon ang bata at ang pari na kausap niya.

Nanlaki ang kanyang mga mata, kinilabutan siya mula ulo hanggang paa. Tila napipi siya habang pinagmamasdan ang dalawang multo sa kanyang harapan. Ganoon pa rin ang itsura ni Anjo, habang ang matandang pari naman ay naka sutana. 

“Fa-father…. Anjo,” ang kanyang nawika at narinig niyang muli ang sinabi ng pari. 

“Nandyan lang sa paligid ang may sala,” ang sabi ng multong pari. Pero mas ikinagulat ni Nikko ang narinig mula kay Anjo, ngayon lang niya itong narinig magsalita “kuya.. si mama,” at unti unti na silang nawala kasabay ng hangin mula sa bintana.

“Nikko.. To-totoo ba ung nakita ko?” ang biglang salita ni Tisoy na nasa kama at nasaksihan pala niya ang lahat dahil nagising ito nang bumangon si Nikko kanina.

Nagkatinginan silang dalawa at nagsalita na si Nikko. “Tito.. nakita mo sila father? Si Anjo?” ang tanong ni Nikko na ang tensyon ay unti unti nang tumataas. Tumango si Tisoy at sabing “oo, si Anjo.. humihingi ng tulong para sa kanyang mama,” ang sabi ni Tisoy.

“Kaya tama ang sinasabi ko sa iyo tito.. Si aling Marian ang narinig ko kanina.. Siguradong nasa panganib siya ngayon,” ang sabi ni Nikko at sa puntong iyon ay dali dali nang kumilos ang dalawa, nag madali silang mag bihis at bumaba.

Ginising ni Tisoy ang lolo at lola ni Nikko at sinabi lahat ang nangyari, tila naguguluhan ang dalawang matanda pero si Nikko ay lakas loob na kumaripas ng takbo papunta sa bahay kubo nila Agusto. “NIKKO!” ang sigaw ni Tisoy. “Apo ko! Jusko!!” ang sigaw naman ng matandang babae. “Sige na Tisoy puntahan mo na ang pamangkin mo at pupunta ako sa barangay o mga pulis ngayon,” ang sabi ng matandang lalaki.

Kumilos na sila habang ang matandang babae ay naiwan na lang at nagsimula nang mag rosaryo dahil sa takot. 

Tuloy tuloy lang ang pagtakbo ni Nikko, lakas loob siyang pumasok sa gate nila Agusto at bago pa siya pumasok sa pinto ay nakita niya si Anjo. “pssst!” ang sitsit sa kanya nito. Katulad noon, tinutulungan din si Nikko ng kaluluwa.

Bigla na lang niyang natawag ang pangalan ni Martin, ang multong kauna unahang tumulong sa kanya. “Naku Martin, gabayan mo naman ako ngayon please.. Heto na naman tayo,” ang kanyang sabi at lumakad siyang tahimik kung saan tinuro ni Anjo.

Papunta pala ito sa likod bahay at doon siya pinapunta ng batang multo. Nang makapasok na siya sa kubo ay dahan dahan siyang kumilos, may malaking drum ng tubig at sa likod nun ay doon siya nagtago. Kabadong kabado sa mga mangyayari, hindi niya alam kung bakit sobrang bilis niyang nag desisyong tumakbo kanina.

Mas lalo pa siyang nagulat nang maramdaman niya ang kamay sa kanyang balikat, dali dali siyang napatingin at doon si Tisoy na naka senyas na wag maingay. Tumango si Nikko sa at sabay silang tumingin sa may bandang sala kung nasaan si Agusto na nakatayo at pinagmamasdan ang isang bangkay ng babae.

Si Marian ito na nakahandusay sa lapag, duguan at wala nang buhay. Nahuli na sila Nikko at Tisoy. Nanlamig ang magtiyo sa kanilang nakita, tumulo bigla ang luha ni Nikko at kinilabutan ng matindi si Tisoy dahil ang kilala niyang kuya Agusto ay tila nag iba na at parang nawala na sa katinuan.

Nagulat pa sila nang marinig nila ang pag sigaw nito na sabing “putangina ka kasing bakla ka! Kasalanan mo ito, kung hindi ka nagpumilit. Hindi mangyayari ito,” ang sigaw ni Agusto na ngayon naman ay nakatingin sa gilid.

Tila nagtaka si Tisoy at Nikko sa kausap ng lalaki, ang iniisip ni Nikko ay si Anjo. Pero nagulat silang magtiyo nang marinig nila ang  pamilyar na boses na nagmamakaawa. “Patawarin nyo po ako mang Agusto.. Hindi ko naman sinasadyang mahuli tayo.. Tska ikaw ang pumatay sa asawa mo hindi ako!” 

“Adore?” ang biglang sabi ni Tisoy sa kanyang isipan. “Si pinsan ang kausap ni mang Agusto,” ang sabi naman ni Nikko sa isipan. “Talagang sinisisi mo pa ako ahh! Tangina ka! Papatayin na din kita at sisiguraduhin kong walang makakakita sa mga katawan nyo! Katulad na lang ng ginawa ko sa anak ko! Walang nakakatuklas na dito lang sa bahay na ito nakalibing si Anjo!” ang galit na galit na rebelasyon ng lalaki.

Sa puntong iyon, narinig nilang tatlo ang sinabi ni Agusto, napagtanto na nila kung ano talaga ang dahilan ng pagkamatay ni Anjo. 

“Mamatay tao ka!” ang sigaw ni Adore at nang marinig ni Agusto ito ay galit na galit siyang binuhat sa leeg ang binata at sinakal ito ng buong lakas. Dinig na dinig ang iyak at pag ubo ni Adore at dito na sumugod si Tisoy.

Dali dali siyang sumuntok sa mukha ni Agusto, bumagsak ang lalaki at nakaramdam ng hilo. Si Tisoy ay agad agad nilapitan si Adore para tulungan. Sobrang taas na ng tensyon sa kanilang lahat, napatayo si Nikko at pumasok sa loob kung saan nakita niya si Agusto na nakahiga pa rin at bumabawi ng ulirat dahil sa lakas ng suntok ng lalaki.

“Adore.. Ayos ka lang tara na..” ang sabi ni Tisoy. “Tiyo!!” ang nasabi na lang ni Adore at umiyak na ito dahil akala niya ay katapusan na niya. “Tara na tiyo at umalis na ta…ahhhh” ang naputol na sabi ni Nikko dahil sinabunutan siya ni Agusto na ngayon ay nakabawi at nakatayo na. 

Daling kinalawit ni Agusto ang kanyang braso sa leeg ni Nikko at nakita agad ni Agusto ang itak sa gilid na kanyang kinuha. “NIKKO!” ang sigaw ni tisoy. “Wag po mang Agusto,” ang sigaw naman ni Adore habang nakatingin sa kanyang pinsan at sa lalaking may hawak ngayong itak na may dugo.

“PUTANGINA NYONG LAHAT! Ganito pa talaga ang igaganti nyo sa akin, pinagamit ko ang katawan ko sayo Adore tapos ganito lang ang isusukli mo sa akin ha!” ang galit na galit na sabi ni Agusto na hawak hawak pa rin si Nikko na umiiyak na ngayon.

“Tiyo! Please mang Agusto pakawalan mo na kami.. Sumuko kana lang,” ang sabi ni Nikko na nagpupumiglas pa. “Anong susuko ha? Walang susuko! Mamatay tayong lahat dito,” ang galit na sabi ni Agusto.

“Ano bang problema mo kuya, ayusin natin ito..sumuko ka na lang sa mga pulis,” ang tanong ni Tisoy habang si Adore ay nasa likod niya. “Kayo ang problema ko ngayon.. Ok na sana ehh! Pero yang malandi mong pamangkin ang dahilan kung bakit nangyari ito sa asawa ko, kung bakit ako nag kaganito, ang sabi ni Agusto sabay tingin sa nakahandusay na si Marian.

***

AGUSTO’S QUICK FLASHBACK

 

Habang nasa sala si Agusto at nagpapahinga ay nakarinig siya ng pagtawag mula sa kanilang gate. Si Marian naman ay nasa loob ng kwarto at nag tutupi ng mga damit. Lumabas si Agusto para silipin ang tao. Namukhaan niya agad ito si Adore ito.

“Oh Adore napadalaw ka?” ang tanong agad ni Agusto, sabay lingon sa bahay para siguraduhing hindi sumilip ang asawa. 

“Ahh ehh kwan po kasi, pwede pong pumasok?” ang tanong ni Adore. Hindi alam ni Agusto kung anong meron pero dali dali naman niyang sinabi na “kung gusto mo ulit maka score, hindi pwede ngayon, nandito ang asawa ko,” ang sabi ni Agusto.

“Sige na mang Agusto.. Kahit mabilisan lang ooh.. Tara dito tayo.” ang sabi ni Adore at nag pumilit pa ito. Dali daling naamoy ni Agusto ang singaw ni Adore, kaya naman nag tanong agad siya. “Lasing ka pa pala Adore.. Umuwi ka na lang,” ang sabi ni Agusto.

“Hindi pwede ehh hanggat hindi kita ulit natitikman, hayaan mo yang asawa mo,” ang sabi ni Adore at dito na nagalit si Agusto. Pero mabilis nakalampas si Adore at tumakbo ito papasok sa bahay. Dahil sa kalasingan ay nagawa ni Adore ang ganitong mga bagay.

Nakapasok na si Adore at nahabol naman siya ni Agusto, ngayon ay nasa sala na sila at dali daling lumuhod si Adore kay Agusto at hinila ang shorts nito na wala pa palang suot na underwear. Gulat na gulat si Agusto sa mabilis na pagkilos ng bading na pinsan ni Nikko.

“Putangina Adore anong ginagawa mo…” ang mahinang sabi ni Agusto para hindi siya marinig ng asawa. Pero huli na dahil nakarinig sila ng pagsigaw. “AHHHH! Mga walang hiyaaaa!!!” ang pagsigaw ni Marian.

Dito na tinulak ni Agusto si Adore kung saan napalakas ito at tumama ang ulo ng binata sa isang upuang kahoy at nawalan ng malay.

“Ano ito Agusto! Ang baboy mo talaga.. tangina ka! Hindi na talaga kita matitiis pa, akala ko magtitino kana, kaya nga bumalik tayo dito sa probinsya para mag bagong buhay ka dyan sa pagiging mapagpatol mo sa mga bakla, pero nagkamali ako.. Hindi kana talaga magbabago, kaya tama lang siguro nawala na din si Anjo dahil kung lumaki laki pa ang anak natin ay posibleng mangyari din ito sa kanya, bababuyin mo lang siya pag nagkataon!”

Ito ang galit na galit na sabi ni Marian at nagulat na lang siya nang biglang magsalita si Agusto dala na din ng galit. 

“TUMIGIL KA DYAN! Ang dami mo pang sinasabi, kung isunod na lang kaya kita sa anak mo ha!” ang galit na galit na sabi ni Agusto. “Anong! Ibig mong sabihin ha Agusto! Anong isunod? Ikaw! Ikaw ba ang pumatay sa anak natin ha!” ang mabilis na tanong ni Marian.

Nang tanungin niya ito ay napahawak naman si Agusto sa kanyang ulo na parang kala mo ay baliw. Umiling iling pa ito na parang kala mo ay may ayaw marinig.

“Walang hiya ka! Walang hiya ka!! Mamatay tao ka! Pinatay mo ang anak natin! ” ang umiiyak at galit na galit na sabi ni Marian habang pinapalo niya sa dibdib si Agusto. 

“Ipapakulong kita! Ipapakulong kita! AHHHHH! walang hiya ka!!!” ang sigaw ni Marian na umiiyak na at nang tumalikod lang ito para lumabas ng bahay ay bigla siyang napatigil at nanlaki ang mga mata. Ang patak ng luha ay gumulong sa kanyang magandang mukha.

Unti unti na lang siyang bumagsak “hayop ka Agusto…..” ang huli niyang wika. Sa likuran pala niya ay nandoon si Agusto na may hawak na itak. Tinaga niya ang asawa niya sa likuran nito at mabilis na binawian ng buhay.

Dali daling binitawan ni Agusto ang itak at saktong nagising mula sa pagkakawalang malay si Adore. Dito na nakita ni Adore ang nakahandusay na babae na kanina lang ay nakahuli sa kanya. Nagkatinginan sila ni Agusto at dali daling sumiksik si Adore sa gilid dahil sa takot na siya ang isunod. “Kasalanan mo ito Adore…” ang galit na sabi ni Agusto sa kanya. Umiling iling ang binata at nagsimula nang makipag talo kay Agusto. END AGUSTO’S QUICK FLASHBACK

***

PRESENT

 

“Mang Agusto, please pakawalan nyo na ako,” ang umiiyak na sabi ni Nikko. “Isusunod kita kay Anjo at sa asawa ko.. Wala akong ititira sa inyong lahat,” ang galit na galit na sabi ni Agusto. Bigla biglang bumukas ang pinto kung saan may mga pulis at barangay tanod na ang pumasok.

“Sumuko kana Agusto!” ang sigaw ng mga pulis. “Apo ko!” ang sigaw naman ng matandang babae at lalaki. “Lola!! Lolo!!” ang sigaw ni Nikko.  “Walang magpapaputok!” ang sigaw naman ni Tisoy, sabay takbo ni Adore sa kanyang lola.

“Walang magpapaputok…” ang sigaw ng pulis at tinaas niya ang kanyang kamay. “Ano bang gusto mo! Pakawalan mo na ang apo ko Agusto,” ang sabi ng matanda.

“Ang kamatayan lang nitong apo mo ang kailangan ko,” ang sabi ni Agusto. Habang naririnig ni Nikko ang mga sigawan at komosyon sa gabing ito ay pumikit siya at nagdasal na lang. Pagmulat ng kanyang mga mata ay nagulat na lang siya nang biglang makita niyang muli ang lalaking tumulong sa kanya noon.

Hindi niya inaasahang makikita niyang muli si Martin na tatayo sa kanyang harapan. Dito nagulat si Agusto dahil nakita din niya ang multong iyon. Pero hindi lang si Martin ang nasa harapan nila, nakatayo din sa harapan ni Nikko at Agusto si Marian. 

Dalawang kaluluwa ang nandoon, sa sobrang takot ni Agusto ay lumuwag ang pagkakahawak niya kay Nikko, dito naramdaman ni Nikko ang malamig na pwersang humila sa kanya. “Pinatay na kita Marian! Patay kana!” ang sigaw ni Agusto na narinig naman ng mga pulis.

Hindi nila mawari at maintindihan kung anong nangyayari ngayon kay Agusto at nakita din nilang parang may humila kay Nikko. Tinutok pa ni Agusto ang kanyang itak sa multo ni Marian habang umaatras siya.

Napasigaw na lang ang lola ni Nikko nang makita nilang biglang bumagsak ang isang malaking cabinet na puno ng mga pigurin. Bumagsak ito kay Agusto, kitang kita ng lahat ang pagkamatay ni Agusto.

Walang kamalay malay ang mga pulis, hindi nila alam kung bakit bigla na lang bumagsak ito kay Agusto. Pero si Nikko ay alam niya kung sino ang may dahilan ng pagbasak ng cabinet na iyon na pumatay sa lalaki. Ang multong si Anjo ang tumulak ng cabinet na iyon.

Tatlong multo ang nagtulong tulong para mailigtas muli si Nikko. Napatingin si Nikko sa kaluluwa ni Martin. “Salamat Martin…” ang kaluluwa ay ngumiti lang sa kanya at naglaho din ito. Lumingon lingon siya at hindi na niya nakita ang kaluluwa ni Anjo at Marian. Dali dali siyang tumakbo sa kanyang lolo at lola.

Pumasok ang mga pulis at barangay tanod sa bahay para tignan ang crime scene. Hinukay at nakita nila ang kalansay ni Anjo sa may ilalim ng lababo. Dinala naman sa morge ang katawan ni Marian at Agusto.

Pumunta naman silang lahat sa presinto para magbigay ng statement at dahil namatay na din si Agusto ay sinara agad nila ang kaso.

Pagkatapos ng lahat ay umuwi na silang lahat at nagtabi tabi ang mag anak sa isang kwarto, hindi na muna nila pinauwi si Adore at doon na nagkakilanlan ang mag pinsan. Laking pasasalamat ngayon ni Adore kay Nikko dahil kung hindi sa kanya ay patay na din siya. 

***

KINAUMAGAHAN

Nailibing ang mag anak sa isang malaking puntod at doon marami din ang nakipaglibing. Kasama na dito sila Nikko. Nang matapos ang libing nila Anjo ay nagpasama muna si Nikko kay Tisoy at Adore na dalawin ang puntod ni Martin.

“Bilisan nyo lang para makapag tanghalian tayo ng sabay sabay,” ang sabi ng lolo sa kanila. “Yes po lolo..” ang sabi ni Nikko at Adore. Hindi nila sinasadyang magsabay at nagkatinginan na lang sila at tumawa.

“Naku, mukhang nagkasundo din kayo ahhh,” ang sabi ni Tisoy. “Hehehe.. Dapat lang Tisoy, mag pinsan yan ehh, sige na at uuwi na kami ng lolo nyo,” ang sabi ng lola. Kaya lumakad na din sila Tisoy papunta sa puntod ni Martin.

Nang makarating na sila ay pinagsindi ni Nikko ng kandila ang puntod “salamat ulit sayo Martin,” ang kanyang sabi. “Oo nga Martin, salamat sayo,” ang sabat naman ni Tisoy. “Thanks Martin!” ang sagot din ni Adore.

Nagpapasalamat sila kay Martin dahil kinuwento na ni Nikko kung anong nangyari sa kanila, sinabi ni Nikko na tumulong si Martin, Marian at Anjo sa kanila para matapos na ang kaguluhang iyon. Gulat na gulat na may halong takot at pag kabilib sila Adore at Tisoy. 

 

Umuwi silang tatlo at doon sabay sabay silang nagtanghalian. Pagkatapos ay tumambay na silang tatlo sa kwarto ni Nikko. “Bukas na ang fiesta.. Uuwi ka na din,” ang sabi ni Tisoy sa pamangkin. “Hmmm.. susunduin na ako ni papa,” ang sabi ni Nikko dito.

“Sayang naman insan, masaya kaya ang fiesta dito lalu na kapag gabi,” ang sabi ni Adore. Napangiti na lang si Nikko at sabing “tanungin natin si papa kung papayag siyang kinabukasan na lang umuwi,” ang sabi niya sa pinsan.

Habang nag kukwentuhan sila ay nagulat sila dahil may nambato na naman sa kanilang bintana. Napatayo si Nikko at dinampot ang bato, natatandaan niya ang gabing may nambato din sa kanya. 

“Anjo…” ang kanyang nasabi at nagulat sila Tisoy at Adore sa narinig. “Anong Anjo..” ang tanong ni Tisoy. Pero hindi siya sinagot ni Nikko at dali dali nalang dumungaw sa bintana ang pamangkin niya.

Bumangon din ang dalawa at tumabi kay Nikko, dito na gumapang ang kilabot kay Tisoy at Adore pero kay Nikko ay normal na lang ito. 

Nakatingin sila ngayon sa ibaba, kitang kita nila si Anjo at Marian naka suot na puting damit. Ang batang butas ang mata, ngayon ay buo na at maayos na. Nakangiti ang mag ina sa tatlong lalaki na nasa bintana. Kumaway si Anjo sa kanila at unti unti na lang nawala ang dalawa na kinuha na ng liwanag.

“Paalam Anjo! Paalam aling Marian!” ang sigaw ni Nikko mula bintana. Damang dama ni Nikko ang saya sa kanyang puso, naiyak pa nga ito dahil sa paglisan ni Anjo na malaki ang tinulong din sa kanya. 

Maging sila Tisoy at Adore na hindi inaasahang makaka kita ng mga kaluluwang umaakyat ng langit. 

Matapos ang nasaksihan nila ay inakbayan ni Tisoy si Nikko at Adore, “ano tara at tayo naman ang umakyat ng langit hehehehe,” ang biro nito at nagtawanan silang tatlo.

“Tito talaga ooh!” ang sabi ni Nikko at humarap sa kanya si Tisoy. “Bukas yayain din natin ang papa mo, sigurado akong papayag yun hehehe,” ang sabi ni Tisoy sa kanya. Napakagat labi naman si Adore sa narinig dahil kilala nito ang papa ni Nikko.

“Luh! Hindi ko ata kaya yun..” ang sagot ni Nikko. “Nandyan naman si Adore kung ayaw mo sa papa mo, tapos tayong dalawa hehehe,” ang sabi ni Tisoy.

“Tiyo talaga, ewan ko, hindi ko alam.. Bahala na,” ang sabi naman ni Nikko.. “Sus pakipot kapa,, sige na tayo munang tatlo, hehehe,” ang sabi ni Adore at doon na nga nangyari ang threesome sa pagitan nilang mag pinsan at mag tiyo.

Isang masayang sex ang nangyari sa kanilang tatlo at habang nakahiga silang tatlo ay nagising si Nikko at napatingin sa nakapagitnang si Tisoy. 

Nagulat na lang siya at napaatras dahil biglang lumingon sa kanya ang nakakatakot na mukha ni Agusto, duguan at nakangisi sa kanya na may nanlilisik na mga mata.

“Nagustuhan mo ba ang pagbayo ko sayo Nikkoooooooooo!” 

TAPOS.