NAKAKATAKAM NA TAGPO - SCENE 58
Fast-paced Short Story (INCEST)
KINAGABIHAN...
SA BAHAY NILA ALEX
Nakaupo ngayon si Alex sa kusina at doon kaharap niya ang asawa. May mga papel na babayarin sa ibabaw ng mesa na kanilang kinekwenta. Araw na naman ng kanilang mga babayarin sa bahay at sasakyan.
Habang si Kyle ay nasa sarili nitong kwarto at nag aaral. Wala siyang kaalam alam na may isang bagong pagkatao ang titira ngayon sa bahay nila Vernon at Martha. Alam naman niyang darating si Nate pero hindi niya alam na ngayong araw din darating at siguradong kasama na nila Vernon at Martha ang binata galing airport.
---
SA LOOB NG SASAKYAN..
Habang nagmamaneho si Vernon at tahimik lang itong nakatingin sa kalsada. Hindi parin makapaniwala na kasama na niya ang anak ni Martha.
Sa totoo lang ay kaswal lang silang nagbatian kanina nang magkita sila sa airport. Tinulungan lang niyang magbuhat ito at nagpasalamat naman sa kanya ang binata.
Habang si Martha naman ay pinapagalitan ito dahil sa ginawang kalokohan, pero wala nang magagawa pa ang mag asawa at kasama na nila ang sutil na si Nate.
Si Nate ay may katangkaran, maganda ang katawan at makinis ang balat kahit medyo moreno ito. Kanina nga sa airport ay may mga kalalakihan, kabadingan at mga babae ang ilang beses na tumititig sa kanya.
Bilugan ang mga mata na nakaka akit kung ti-titigan. Ang ayos ng buhok ay mga usong parang sa mga koreano at kung ngumiti ito ay parang kala mo ay laging may hatid na kalokohan.
Gwapo ito at sa unang tingin pa lang sa kanya ay halatang sutil na at sakit sa ulo.
Pero sinigurado naman ni Vernon na hindi siya papatalo o papadaig dito, gagawin parin niya ang lahat para mapasunod niya ito at respetuhin parin siya bilang ikalawang ama.
Sa loob ng sasakyan ay hindi na tumigil si Martha at pati si Vernon ay naririndi na din. Hanggang sa magsalita na lang si Martha at sabing "i daan mo nga honey sa fastfood at bababa ako, bibili ako ng makakain natin.. natuyo ang lalamunan ko" at napangisi na lang si Vernon na sinabing "ikaw ba naman ang hindi na tumigil kakasermon ehh, talagang matutuyuan ka ng laway" at ngumisi na lang ito.
Nang marinig ito ni Martha ay nagalit pa at sabing "abah! kung hindi ko se-sermunan ng se-sermunan yang anak ko ehh hindi magtatanda yan.. sige na at bababa na ako," ang sabi nito nang saktong naiparada ni Vernon ang sasakyan.
Dahil walang drive thru ang kanilang napuntahan ay bumaba na si Martha na dala dala ang bag.
Naiwan na lang si Vernon at Nate sa loob ng kotse.
At biglang lumingon si Vernon sa binatilyo, hinarap niya ito at kinausap ng masinsinan.
"Nate.. linawin ko lang ahh, may iilang rules lang ako sa bahay ko at sana masunod mo iyon" ang kanyang bungad at tumingin sa kanya si Nate na may yabang sa mukha at sabing "ano naman iyon tito?"
Hindi na pinatulan pa ni Vernon ang mga titig na iyon at nagsimula na siyang magsalita.
"Una, bigyan mo naman kami ng respeto kapag kausap kami.."
"Pangalawa, kapag aalis ka o may pupuntahan ka, magpaalam ka sa amin, pero wag kang mag alala dahil bibigyan naman kita ng sarili mong susi, basta magpaalam ka lang para alam namin kung nasaan ka."
"Ikatlo, alam kong kaya mo na ang sarili mo pero sana wag kang mahiyang humingi ng tulong sa akin kapag kailangan na kailangan mo ah. Gusto ko lang maging ok tayo sa bahay, ayaw ko ng away dahil ayaw kong naririnig ang mama mo palaging nagagalit, dahil naririndi din naman ako sa kanya" At nang mailatag na ni Vernon ang mga patakaran niya sa bahay ay napangisi siya sa ikatlo dahil hindi niya inasahan na masasabi niya ito sa harap ng anak ni Martha.
Pero totoo naman kasing naririndi siya kapag dire diretso na nagsasalita ang asawa niya.
Pero hindi niya inaasahan ang sagot ng binata sa kanya.
"Ok po! tito.. ok ako sa mga rules mo, hindi naman pala mahirap.. buti na lang at bibigyan mo ako ng susi para kahit anong oras kong gustong umuwi ay pwedeng pwede, tapos ung ikatlo naman, call ako dyan.. ayaw ko din kasi talaga laging naririnig ang sermon ni mama, kaya sige tito, papakabait ako" ang kanyang sabi at ngumisi sa gwapong si Vernon.
HIndi inaasahan ni Vernon na ganun kadaling kausapin si Nate. Kaya feeling niya ay nag matured na ito kahit pa-paano.
Nagsalita muli si Vernon at nagtanong sa binata.
"Talagang tito lang talaga ang itatawag mo sa akin?"
"Hmmm ano pa nga ba.. hindi naman kita totoong tatay.. kaya ok na yung tito.." ang diretsahang sagot sa kanya ni Nate at napatango na lang si Vernon at sabing "sabi ko nga.. tito na lang.." at muli na itong bumalik ng tingin sa daan habang nag hihintay sila kay Martha.
Si Nate naman ay muling tumingin sa kanyang cellphone at nag scroll scroll na parang wala lang sa kanya ang lahat.
---
Nang makabalik na si Martha galing sa fastfood na iyon ay inabot niya ang paper bag kay Nate at inabutan ng inumin ang asawa. Nang makainom na silang mag asawa ay nagsimula ng mag maneho ulit si Vernon.
Ngayon ay tumahimik na si Martha dahil kumakain na ito ng burger. Si Nate naman ay may kagat kagat na din na burger habang nag ce-cellphone naman. Naging payapa ang byahe nila hanggang sa makauwi na sila.
---
Pagdating sa kanilang tahanan ay itinuro agad ni Vernon ang magiging kwarto ni Nate.
Pagkaturo ay pumasok lang ang binata at pinagmasdan ang kwarto na inihanda para sa kanya. "Hmmm pwede na.. nice nice! thank you!" at bigla niyang hinawakan ang pinto at sinara na lang ito bigla.
Nagulat si Vernon sa inasal ng binata at wala din naman siyang nagawa pa. Inambahan na lang niya ang pinto at sabi sa sariling "loko tong batang to ah! aiist! pasalamat ka at anak ka ni Martha.." at tinalikuran na lang niya ito.
Pumunta siya sa may kusina at doon sinamahan ang asawang umiinom ng tea.
"Oh nakasimangot ka na naman.." ang bungad agad sa kanya ni Martha.
"Yan talagang anak mo, may pagkabastos.. sinarahan ba naman ako ng pinto" ang sumbong ni Vernon.
"Hay naku! hayaan mo na.. palampasin mo na, dahil hindi ka naman aatrasan nyan kapag pinatulan mo pa." ang sabi ni Martha sabay hawak sa mainit na tasa.
"Sabagay, ayaw ko na din mag sayang pa ng lakas makipag talo sa anak mo.. makaligo na nga lang," ang sabi ni Vernon sa kanya.
"Ako ay matutulog na pagkatapos ko dito.. ikaw na ang bahala sa mga pinto ahh," ang sabi ni Martha at tumango na lang ang asawa.
Kaya naman iniwan na Wendell ang kanyang asawa at pumunta sa sampayan ng kanilang mga tuwalya.
Pumasok ito sa loob ng banyo at doon hinubad lahat ng kanyang kasuotan. Pagkatingin sa salamin ay nakita niya ang magandang katawan niya. Habang pinagmamasdan ang kanyang dibdib, abs at alagang may kalakihan ay hinawakan agad niya ito at itinodo ang paglabas sa mapink pink na ulo at sabing "Uhm, Kyle.. sorry at hindi mo na matitikman to.. Kahit gustuhin ko man ay tapos na ang namamagitan sa atin.." at binitawan na niya ang kanyang titi sabay lingon sa shower area.
Lumakad siya doon at pinihit ang shower knob.
Sa paglabas ng tubig ay tumapat agad si Vernon sa malamig na tubig. Dinama niya ang lamig ng tubig, dinama niya ang masarap na paglisan ng pagod sa kanyang katawan. Napapikit at nganga na lang ito na para bang kinukuhaan ng lakas sa kanyang ari.
Sarap na sarap siyang naligo at na preskuhan na din siya sa mga oras na iyon.
Nang matapos na siya ay nagpunas lang siya at nagtapis.
"Ah sarap ng tubig.. woooh.." ang kanyang sabi sa sarili at lumakad na ito papunta naman sa kusina habang nakatapis ng kanyang tuwalya.
Pagkadating niya sa kusina ay nagulat siyang nakita niya ang bulto ng katawan ni Nate na parang may hinahanap sa ref, nakasuot lang ng black bikini briefs at kitang kita ngayon ni Vernon ang katawan ng binata.
"Fuck, wala man lang ice cream or cake.. gusto ko pa naman ng matamis.." ito ang mahinang sabi ni Nate habang naghahanap sa ref na iyon.
Wala siyang kamalay malay na may nakatingin mula sa kanyang likuran.
"Ehem..." ang biglang sabi ni Vernon at nagulat ang binata.
"Uy shit!" ang kanyang sabi at mabilis na lumingon kay Vernon na hindi pinansin ang hubad na katawan na tapis lang ng tuwalya ang suot.
"Tito.. wala ba kayong ice cream man lang or cake?" ang diretsong tingin ng binata na walang pakielam sa itsura ni Vernon.
Pero si Vernon ay hindi mapigilan mapatingin sa ganda ng katawan ni Nate, lean type na may cuts at mga braso ay putok din. Pero ang hindi nakalampas sa mga mata ni Vernon ay alaga sa loob ng briefs ni Nate. Hindi pa gising pero parang kala mo ay handa na sa labanan.
Wala naman siyang interes dito dahil hindi naman siya bading.
"Gusto mo ba ng ice cream..?" ang tanong ni Vernon dito.
Tumango agad si Nate at tinanong agad ang lalaki. "Bakit tito, ipag ddrive mo ba ako sa 7eleven?"
Tumango na lang si Vernon at sabing "bihis lang ako.."
"Ayos! thank thank! ako din.." ang sagot ni Nate at lumakad na ito ng mabilis ng naka briefs lang. Para bang kala mo ay wala lang sa kanya ang suot.
Napailing na lang at buntong hininga itong si Vernon at sabing "haaay! pagbigyan na lang para makasundo.." tapos ay lumakad na din ito papunta sa kwarto nila para magbihis.
Doon ay inabutan pa niyang gising si Martha at sinabi niyang lalabas siya kasama si Nate, para bumili ng ice cream.
"Oo nga pala.. ugali pala nya ang mag hanap ng matamis pag gabi.. damihan nyo na ang bibilhing ice cream dahil palagi yang ganyan.." ang sabi ni Martha.
"Naku! hindi ba magkaka diabetes yan sa kaka ganyan nya?" ang sab ni Vernon.
"Hmmm, hindi naman siguro.. malakas naman sa tubig at excercise yan.. yaan mo na, bata pa naman siya.. sige na at mag iingat kayo sa daan, matutulog na ako" ang sabi ni Martha at tumagilid na ito.
Lumabas si Vernon na nakabihis at inabutan si Nate na nandoon sa sala, naghihintay at parang may kachat pa.
"Tara" ang sabi ni Vernon at tumango na lang ang binata.
----
Sa 7eleven...
Saktong pagbukas ng pinto ng convenient store ay hindi inaasahan na makikita agad ni Vernon ang isang binatang nakapila para magbayad.
Nakilala niya ito at si Kyle ito na hindi siya napansin.
Hindi niya ito nilapitan at naisip niyang magpunta sa mga paninda at doon magtago.
Habang pinagmamasdan si Kyle na may hawak na cup noodles at siopao.
Si Nate naman ay nasa may mga ice cream at doon namimili ng flavor na bibilhin.
Habang namimili siya ay napansin niyang wala si Vernon sa kanyang tabi kaya nagpalingon lingon siya pero hindi niya ito makita.
"Asan na un.." ang sabi nito sa sarili.
"May gusto kayang flavor si tito?" ang tanong nito pero nagkibit balikat na lang ito at kumuha ng isang flavor at pumunta na agad sa cashier.
Tumayo ito sa likuran ni Kyle.
Nakita ni Vernon na isa lang ang biniling ice cream ng binata at naisip nyang siya dapat ang magbabayad nito kaya huminga na lang siya ng malalim, lakas loob na lumakad at lumapit kay Nate.
Nakita siya ni Nate at tinawag agad siya.
"To, etong flavor na lang ba?" ang pakita niya sa hawak na ice cream.
Nang mapalingon din ang nasa harap na binata ni Nate. Nakita ni Kyle ang papalapit na lalaki at narinig din naman niya ang tanong ng binata sa likuran niya. Nilingon din ni Kyle ang binata sa likuran niya at nakilala agad niya ito.
Hindi muna siya nagsalita at naghintay lang siyang batiin ni Vernon.
Pero ang unang kinausap at nilapitan ni Vernon ay si Nate at sinabing "pwede na yan, pero dagdagan mo pa, sabi ng mama mo palagi ka daw kasing nag hahanap ng matamis sa gabi.. kumuha kapa para hindi kana lalabas pag gabi," at nang marinig ito ni Nate ay napangiti agad ito at sabing "ok!"
Si Vernon ang pumalit sa pila habang si Nate ay kumukuha pa ng ice cream.
Nakaharap na ngayon si Kyle sa may cashier, hindi nagsalita, hindi na niya pinansin si Vernon at hindi na niya inisip pang kakausapin siya ng barakong lalaki.
Habang si Vernon naman ay nakaramdam ng hiya dahil alam naman niya ang nangyayari ngayon. Umasa pa din naman siyang papansinin siya ni Kyle pero hindi ito nangyari, kaya naman sa mga oras na iyon ay parang umangas at umusbong ang pagiging ma pride ni Vernon. Dahil naalala niya ang picture ni Mark na kasama si Kyle.
Huminga ito ng malalim at sabi sa isipan na "Uhmmm.. ok na, tapos na ung sa atin Kyle, pinaubaya na kita sa papa mo" at saktong dumating si Nate dala dala ang mga ice cream.
"Siguro naman pwede na ito tito.. ang dami na nito"
"Oo madami na yan.. hehehe, ako na magbabayad nyan" ang sabi ni Vernon at habang nag uusap sila ay naririnig sila ni Kyle na parang kala mo ay gusto na lang bitawan ang hawak na pinamili at umuwi.
---
Natapos si Kyle sa pagbabayad at nang makuha na niya ang pinamili ay lumabas ito ng tindahan.
Napansin pa nga ni Nate si Kyle na parang balisa mula sa paglalagay ng pinamili sa mesa hanggang sa pagbabayad nito.
Nakita ni Nate ang mukha ni Kyle at iniisip niya kung saan niya nakita ito. Pero nag kibit balikat na lang siya at hinayaan na lang si Kyle.
Binayaran na din nila ang pinamili at dali daling sumakay ng sasakyan.
Sa kanilang pagbalik sa bahay ay nakita ni Vernon ang naglalakad na pamangkin.
Narinig din niya si Nate na nagsalita, "luh! tibay ni kuya ahh, nilalakad lang tong village, dapat talaga may sasakyan ka dito sa lugar na ito..."
Nang hindi na nakatiis si Vernon at dali dali niyang tinapatan ang naglalakad na si Kyle at binagalan ang pagpapatakbo.
Binaba niya ang bintana at tinawag si Kyle.
"Kyle! tara sabay ka na!"
"Kilala mo tito..?"
Tumango si Vernon at sabing "pamangkin ko"
"Weh.. seryoso? bakit kaninang nasa 7..." at hindi na natapos ang sinasabi ni Nate bigla siyang sinitsitan ni Vernon. "shhh..." tumahimik si Nate at nakita na lang niyang binuksan ni Kyle ang sasakyan at sumakay ito sa likod.
Tahimik ang loob ng sasakyan, si Vernon ay nagmaneho na habang si Nate ay parang naguguluhan sa mga nangyayari ngayon.
Hindi na din ito nagsalita at pinakikiramdaman na lang ang dalawa sa loob.
"Kung mag tito sila bakit hindi sila nag uusap.." ang tanong niya sa sarili.
"hmmm baka hindi sila ganun ka close.." ang sagot din niya sa tanong niya.
---
Nang makarating na sila sa kanila ay bumaba na si Kyle at sinabi lang na "thanks tito.."
Pumasok na sila Vernon at Nate.
"Thanks tito!" ang sabi naman ni Nate at kinain na ang ice cream.
Habang si Vernon ay umakyat na sa kanilang kwarto ni Martha, muling binalikan sa kanyang isipan ang mga nangyari kanina.
---
"Hmmm sarap talaga nito!" ang sabi ni Nate habang kumakain ng ice cream.
at bigla itong napaisip muli sa mga nangyari kanina.. "Uhg! uhmmm ang weird talaga nun.. hmmmm Kyle... anong meron sayo.. Interesting ahh"
Itutuloy...
No comments:
Post a Comment